Annie Cresta
Ik was altijd al een goede zwemmer geweest, maar hoe kun je zwemmen in de stroom van je herinneringen? Kon je met je hoofd boven water blijven als er niets was waarvoor je boven wou blijven? En als het je toch lukte om niet te verdrinken, kon je dat dan volhouden? Heel je leven?
Het was mij alleen niet gelukt, maar Finnick redde me. Hij kon de andere wereld niet vernietigen, de zee der wanhoop en angsten was er altijd, was net zo zeer een deel van mij als mijn liefde voor hem dat was. Maar hij kon de golven op afstand houden, me er uit sleuren als ze toch te dicht bij kwamen. Hij vormde een warm eiland, te midden van de zee, een plek waar ik kon uitrusten, kon lachen, mezelf kon zijn. Zelf de zee was niet meer zo beangstigend als hij vroeger was. De aanvallen kwamen, maar ik wist dat Finnick er was om me er weer uit te redden. Ik liet ze toe, alsof het oude vrienden waren, die soms lastig konden zijn, maar waarmee ik kon leven. Finnick maakte alles in alle opzichten beter.
Reageer (5)
Please ga door *smekend gezichtje*
1 decennium geledenWeet je dat ik hierbij bijna moest huilen?
1 decennium geleden**Spoilers**
Omdat ik niet kon vergeten dat Finnick dood gaat
En dan lees je zo over Annie en hoe ze over Finnick denkt en toen moest ik echt huilen
echt mooi
1 decennium geledenmayla
p.s. ik kwam hier door je quizzen, echt vaag maar alle antwoorden en de hongerspelen heb ik ook gelezen
you've got a good aste of books
Deze had ik al gelezen, maar hij blijft mooi!
1 decennium geledenMoooi, je meot zeker doorgaan!!!
1 decennium geleden