~012

In Elise haar ogen waren twinkelingen zichtbaar en op haar gezicht was een kleine grijns te zien. Ze opende haar tas en haalde de lipstick eruit. Ze gooide het naar Matthew, die het moeilijk opving.
'Wat moet ik hiermee?' vroeg hij, zijn gezicht erg verbaasd.
'Je lippen stiften, nou goed? Maak er foto's mee, en let op of er niemand aankomt.' zei Elise.
'Aah, oké.' zei Matthew. Hij klikte de lipstick uit en begon wat foto's te maken van het kantoor. Het kantoor was een gewoon zakenkantoor, chique en stijlvol. Als een kantoor van een echte zakenman. Niets duister, niets gemeens of iets wat liet zien dat er hier niet goede dingen afspeelden.
Matthew sloot de deur, die wonderbaarlijk genoeg nog in het slot paste en begon een beetje rond te draaien. Elise liep naar het bureau en ging in de grote zwarte bureau stoel zitten. Haar handschoenen deed ze niet uit, dat zou teveel vingerafdrukken achterlaten. Met een simpele druk op de knop van de computer springt het beeldscherm aan.
'Great, wachtwoord.' zei ze en een geïrriteerde zucht kwam uit haar mond. Matthew draaide zich om en keek haar geamuseerd aan. Hij liep naar het bureau en wenkte naar Elise dat ze aan de kant moest gaan. Elise stond verbaasd op en nam plaats achter de stoel.
'Laat mij maar.' zei Matthew. Met een paar klikken verscheen er een zwart scherm, waar Matthew allerlei dingen begon in te typen waar Elise nog nooit van had gehoord. Een beeldscherm met programma's en als achtergrond tropische vissen werd zichtbaar en Elise haar wenkbrauwen gingen verbaasd omhoog.
'Heb je nou...Heb je nou die computer gehackt?' vroeg ze, uitermate verbaasd. Een grijns was zichtbaar op Matthew's gezicht.
'Jep, computernerd hè?' zei hij, met een tikje aan de rechterkant van zijn hoofd. Elise lachte.
'Laten we eens kijken of McHale nog iets illegaal aan het plannen is, zullen we?' vroeg ze. Matthew wist blijkbaar echt veel van computers af, want hij kwam zonder moeite in de documenten van McHale. Veel bestanden gingen voorbij. Van Personeelsuitje tot Kosten, maar niet iets wat dreigend klonk. Elise begon de moed langzaam op te geven toen het bestand Plannen 2011, in beeld kwam. Ze wees met haar vinger het bestand aan en Matthew opende het. Na een paar zinnen gelezen te hebben knikte ze. Ze stopte haar USB-stick in de computer en het bestand begon te downloaden. Net toen ze het weer in haar tasje wou doen hoorde ze een bekende stem door de kamer.
'Zo, zo. Elise Rose.'