Two Weeks For Fun or Not Tom Kaulitz 1.2
Het is weer weekend, en dat wil zeggen: STORY TIJD 
hopelijk vinden jullie hem leuk
reacties zijn welkom
xxx
hopelijk vinden jullie hem leuk
reacties zijn welkom
xxx
Gabriëlle pov
De nieuwe buur had 5maand geleden het Georgiaanse bouwval gekocht en in een recordtijd bewoonbaar gemaakt. Sinds hij een maand geleden zijn intrek er had in gedaan, probeerde ik kennis met hem te maken, maar hij had geen actie ondernomen om kennis te maken met zijn buren. Of mee op zoek te gaan naar de kat.
Eigenlijk was hij gewoon lomp. Toen ik gisteren zelfgebakken koekjes had neergezet voor zijn deur, in de hoop toch kennis met hem te maken, heeft hij niet eens de moeite gedaan om mijn bord terug te brengen, laat staan om me te bedanken. Hij was duidelijk te rijk en te egocentrisch om te praten met mensen zoals ik.
Om maar niet te denken aan zijn donkere knappe uiterlijk.
‘Je hoeft alleen nog maar naar te kijken en je weet onmiddellijk dat hij een je-weet-wel-zak is met de hoofdletter K’
Oké, ik had nog maar een paar keer een glimp van de man opgevangen toen hij van de voordeur naar zijn auto ging, die hij altijd voor de deur parkeerde. Minstens een meter vijfentachtig, slank en gespierd op een ruige aantrekkelijke manier.
Gelukkig was ik volledig immuun voor mannen als nieuwe buurman. Arrogante, zelfingenomen charmeurs die vrouwen zagen als speeltjes. Mannen zoals Georg, die een jaar geleden in mijn leven was komen zeilen met zijn charmante glimlach, zijn dure maatpakken en bedreven handen. Drie maanden later was hij even snel weer verdwenen, en met een flinke hoeveelheid van mijn trots en een klein deel van mijn hart.
Op dat moment heb ik een afspraak met mezelf gemaakt: nooit zou ik nog ten prooi vallen aan een knappe playboy. Wat ik nodig heb, is een gewone leuke man. Een man met inhoud, die respect voor me had en van me houd. Een man die dezelfde dingen belangrijk vond in het leven zoals ik en die geen verschil maakte tussen merkkleding en gewone kleding uit de supermarkt.
De nieuwe buur had 5maand geleden het Georgiaanse bouwval gekocht en in een recordtijd bewoonbaar gemaakt. Sinds hij een maand geleden zijn intrek er had in gedaan, probeerde ik kennis met hem te maken, maar hij had geen actie ondernomen om kennis te maken met zijn buren. Of mee op zoek te gaan naar de kat.
Eigenlijk was hij gewoon lomp. Toen ik gisteren zelfgebakken koekjes had neergezet voor zijn deur, in de hoop toch kennis met hem te maken, heeft hij niet eens de moeite gedaan om mijn bord terug te brengen, laat staan om me te bedanken. Hij was duidelijk te rijk en te egocentrisch om te praten met mensen zoals ik.
Om maar niet te denken aan zijn donkere knappe uiterlijk.
‘Je hoeft alleen nog maar naar te kijken en je weet onmiddellijk dat hij een je-weet-wel-zak is met de hoofdletter K’
Oké, ik had nog maar een paar keer een glimp van de man opgevangen toen hij van de voordeur naar zijn auto ging, die hij altijd voor de deur parkeerde. Minstens een meter vijfentachtig, slank en gespierd op een ruige aantrekkelijke manier.
Gelukkig was ik volledig immuun voor mannen als nieuwe buurman. Arrogante, zelfingenomen charmeurs die vrouwen zagen als speeltjes. Mannen zoals Georg, die een jaar geleden in mijn leven was komen zeilen met zijn charmante glimlach, zijn dure maatpakken en bedreven handen. Drie maanden later was hij even snel weer verdwenen, en met een flinke hoeveelheid van mijn trots en een klein deel van mijn hart.
Op dat moment heb ik een afspraak met mezelf gemaakt: nooit zou ik nog ten prooi vallen aan een knappe playboy. Wat ik nodig heb, is een gewone leuke man. Een man met inhoud, die respect voor me had en van me houd. Een man die dezelfde dingen belangrijk vond in het leven zoals ik en die geen verschil maakte tussen merkkleding en gewone kleding uit de supermarkt.
Reageer (2)
Snel verder!
1 decennium geleden<3.
;O Snel verder, hij is zeer mooi. Ik vind hem zeer mooi hehe ^^.
1 decennium geleden