Chapter 25 : Deurne
Gwen pov
"Wanneer wordt ze nu wakker!" "Geen idee, misschien binnen een jaar?" De stemmen dringen langzaam tot me door en ik open mijn ogen. Ik lig in een bed en zie Embry aan het voeteinde zitten. Jonas staat nochalant tegen de deur geleund en praat met iemand die ik niet kan zien omdat Embry voor mijn gezichtsveld zit. Verder zie ik Jay en Vanessa naast mijn bed zitten. Met hun rug naar me toe. "Ik denk dat we ergens anders heen moeten gaan. Ergens waar geen demonen, weerwolven of vampiers zijn." Embry draait zich naar me toe en merkt dat ik wakker ben. "Gwen!" roept hij en hij komt naar me toe om me te knuffelen. Nu Embry weg is zie ik ook met wie Jonas aan het praten was, Seppe. "Waar gaan we dan heen?" vraag ik en Seppe geeft antwoordt. "We kunnen naar België gaan, naar datkleine dorpje dat Deurne heet. In Vlaams Brabant geloof ik." "Ik zoek het wel even op op de computer." zegt Jonas en hij verdwijnt naar de woonkamer.
Time Skip 8 uur
Jonas en Seppe hebben allebei een donkere zonnebril op en de mensen aan de luchthaven kijken hen raar aan. We zijn 2 uur geleden geland in Brussel, waar het bewolkt is en het regent. "Nu moeten we dat dorpje nog vinden." mompeld Embry als we in de taxi zitten. Na twee uur zien we een plaatje met Deurne-Diest staan en Embry haalt opgelucht adem. "Waar moeten jullie heen?" vraagt de taxichaffeur en Vanessa geeft antwoordt. "Naar de Molenberg alstublieft." tegen ons zegt ze zacht. "Het huis van mijn grootmoeder staat daar. We kunnen er makkelijk allemaal in wonen." De taxi stopt bij een redelijk groot huis en de taxi waar Jay, Jonas en Seppe inzitten stopt naast ons. "Welcome Home!" zegt Vanessa als ze ons het huis in loodst.
Het valt me op dat het verhaal minder en minder op twilight lijkt
hopelijk vinden jullie dat niet erg!!
en Deurne is het dorpje waar ik woon: echt kei gezellig
website KLJ: zeker eens bezoeken : klik vooral leiding bekijken. Echt GE-Wel-Dig
Reageer (2)
snel verder(H)
1 decennium geledenOhh maar waar ik woon is ook kei gezzelig, alleen ga ik meer om met het dorpje(je kan het eigenlijk geen dorpje noemen zo klein is het) tegenover ons. Maar terug naar het verhaal.
1 decennium geledenJa het gaat inderdaad minder op twilight lijken. Maar dat is natuurlijk ook heelleuk. Dan wordt het meer persoonlijker lijkt mij.