6th.

Hailey Kush.

‘Laat me je helpen’, glimlacht hij en steekt zijn hand uit. Zijn aanstekelijke glimlach brengt een lach op mijn gezicht, en vrolijk pak ik zijn hand vast, om mezelf daarna overeind te helpen. ‘Alles goed?’, lacht hij weer en steekt wat nerveus zijn handen in zijn zakken nadat hij me had losgelaten. ‘Jawel, ik had je nooit gezien’, grinnik ik en kijk naar de schoenen die op de grond liggen, ergens verderop dan de doos waar ze in zaten. ‘Mooie schoenen’, lacht hij en wijst naar een van de twee gympen. ‘Paars’. Nee, dat kon hij zelf niet zien. ‘Dat zie ik ja’, lacht hij en loopt er naartoe om ze van de grond te rapen, en ze daarna met de doos weer aan mij te geven. ‘Pas ze eens’, lacht hij vrolijk en duwt me richting een bankje. ‘Ja..’, lach ik en trap mijn versleten schoenen aan mijn voeten uit, om daarna de nieuwe aan te doen. Trots bekijk ik mijn schoenen. ‘Staan goed’, lacht hij als ik ga staan en een half rondje draai op mijn schoenen. ‘ja klopt’, lach ik en ga weer zitten. Als ik ze uit heb stop ik ze terug in de doos en pak mijn versleten schoenen weer. ‘Moet je ze niet kopen?’, lacht hij als ik de doos weer terug geef aan de vrouw van de winkel. Ik schud mijn hoofd. ‘Geen geld voor’, lach ik. ‘Waarom pas je ze dan?’. ‘Mag ik even genieten door te denken alsof ik ze kan betalen?’. Hij schud lachend zijn hoofd, waarna hij zijn hand mijn kant op steekt. ‘Justin’. ‘Hailey’, glimlach ik en pak kort zijn hand vast. ‘Dus, Hailey, kom je hier vaker?’, lacht hij als we samen de winkel uitlopen. ‘Ja, best vaak, maar jou heb ik nog nooit gezien’. Hij mompelt iets terug van; kan kloppen. ‘Sorry nogmaals, van daarnet, je viel best hard’, zegt hij nog eens en kijkt me scheef glimlachend aan. ‘Ach, dat gaat wel weer over hoor, het is niet dat ik zo meteen dood neerval of zoiets’, lach ik naar hem en kijk weer naar de overkant van de straat. ‘Misschien kan ik het goedmaken met een kopje koffie?’. ‘Dat is niet eens een heel slecht idee’, glimlach ik naar hem. Samen lopen we naar een klein café waar wat mensen hebben plaatsgenomen op het terras. Justin schuift netjes de stoel voor me naar achteren, waarop ik daarna plaats neem, en hij tegenover me komt zitten. ‘2 cappuccino’, glimlacht Justin als het meisje komt aangelopen, wat volgens mij van de bediening is. ‘Dus, Hailey, waar ga je naar school?’. Even ontstaat er een frons op mijn gezicht, maar dan bedenk ik me alweer snel hoe het heette. ‘Atlanta High’, grijns ik naar hem. ‘Leuk, daar zitten vrienden van mij ook’. ‘En jij niet?’, glimlach ik voorzichtig. ‘Geen school voor mij’. ‘Want?’. Hij kijkt me schaapachtig aan, waarna hij even met zijn hoofd schud. ‘Geen tijd’, mompelt hij nog steeds verbaasd. Ik haal mijn schouders op, en zie hoe het meisje met beide kopjes terug komt gelopen, en ze voor ons neerzet. ‘Dankje’, glimlach ik naar haar, en neem voorzichtig een slok. Al snel raken Justin en ik in gesprek over de mooie schoenen in de winkel, en vergeet ik de tijd die ik had meegekregen.
----
ik ben echt supermoe D; Gym is slopend bij ons op school, haha x'd