14

Isabella Rosé Villa

Ik kwam lachend op adem, ik hield me vast aan de fontein en spatte wat water in mijn gezicht. Toen ik weer naar Melchor keek zag ik dat hij een vies gezicht trok, hijzelf hoefde helemaal niet op adem te komen, best wel raar want we hadden minstens een kwartier door de straatjes gerent hier. "Wat?" Vroeg ik toen lachend en ik spatte nog wat water in mijn gezicht, ik slaakte een zucht, door het verkoelende water. "Dit is smerig water.." Zei hij lachend en pakte mijn polsen vast. "Oh.." Zei ik zacht, hij maakte een hoofdknikje richting een rood bordje dat aan de fontein hing, waar iets spaans op gekrabbeld stond. "Uhm, ik spreek geen Spaans.." Zei ik met een rood hoofd, hij lachte eventjes en gebaarde dat ik nog beter moest kijken. Ik fronste even en liet mijn blik weer afgleiden naar het bordje. Onder het rode bordje was een groen bordje bevestigd. "O juist ja." Zei ik, en ik werd nog roder. Op het groene bordje stond de vertaling van het rode bordje; Pas op! Drink dit water niet! Vervuild water! Ik droogde mijn handen af aan mijn broek en haalde mijn mobiel tevoorschijn, het was al half 4. "Shit! Melchor ik moet naar..huis?" Ik fronste even en keek hem toen Melchor aan. "Geen probleem Miss, ik begleid je.." Hij maakte een diepe buiging en gebaarde dat ik mijn hand moest uitsteken, ik lachte even en stak toen mijn hand uit. Hij pakte hem vast en duwde zijn, zachte, lippen op mijn hand. "Mevrouw.." Zei hij en wachtte tot ik begon te lopen, ik grinnikte weer en begon een richting op te lopen, geen idee of het de goede was. Snel begon Melchor naast me te lopen, hij haakte zijn arm in de mijne. "Zozo, u heeft richtingsgevoel!" Zei hij breed grijzend, ik gaf hem een por in zijn zij, en hij sprong opzij.
Na een half uur lopen liepen we een zéér dure wijk binnen, ik speurde om me heen en glimlachte even. "Woont mijn..vader..hier?" Ik knipperde eens met mijn ogen, de villa's die hier stonden waren huge. Ik wachtte echter niet op antwoord. "Waauww.." Ik liet mijn ogen langs een witte villa glijden, waar net een vrouw met een grote witte hoed naar buiten stapte. "Hola!" Riep ik breed glimlachend en ik zwaaide even, de vrouw zette haar grote zwarte zonnebril op haar neus en fronste even. "Hola.." Mompelde ze zachtjes, pf ook lekker aardig. Ik keek Melchor beteuterd aan en hij grinnikte. "Deze mensen hier zijn niet zo.." Hij zocht naar het goeie woord en liep ondertussen stug door. "Aardig, als bij ons in de stad.." Ik maakte een 'o' met mijn mond en knikte, onthouden Isa! Ik liep rustig door en keek op toen Melchor was gestopt voor een groot, wittig huis, een enorme tuin lag ervoor, en als ik de voordeur wou zien moest ik turen. Ik liep naar het grote hek toe en liet mijn handen langs de spijlen glijden, ik zocht naar een naambordje. "David Villa.." Mompelde ik zacht. Ik hoorde Melchor's lach en ik draaide me naar hem toe. "Ik ben zenuwachtig.." Zei ik zacht, eigenlijk had ik er nog niet echt bij stilgestaan dat ik mijn vader nu echt zou gaan ontmoeten. Ik kneep mijn handen tot vuisten om de kriebels in mijn buik tegen te gaan. "Het komt wel goed.." Zei Melchor zacht. "Moet ik meegaan.." Ik knikte heftig, raar ik kende deze jongen amper 2uur en hij was nu al een van mijn beste vrienden. "Goed.." Zuchtte ik en ik drukte op het rode knopje. Het duurde even maar toen hoorde ik een stem. "Ja?" Mijn hart leek stil te staan en ik slikte even. "Ik ben het, Isabella, je...dochter?" Zei ik zacht en twijfelend.

Kudo, reactie, abooo?