Foto bij 1* The Hospital

Heey, ik hoop dat jullie mijn verhaal leuk vinden

Ik keek een beetje nerveus om me heen, ik haat ziekenhuizen, ik haat de lelijke witte muren, de witte jassen, de afschuwelijke schoenen die de zusters droegen. Maar het allerergeste vind ik die geur die er hangt, die misselijkmakende mix van antibiotica en goedkoop schoonmaakmiddel.Ik wil hier niet zijn. Was de eerste gedachte die in me opkwam. Maar ik moest blijven, ik moest blijven voor mijn moeder, ze had mijn steun nu hard nodig, al 15 jaar lang ben ik de enige steun die ze heeft. Toen ik een stap over de drempel van haar kamer had gezet zag ik dat ze een brief in haar handen had, ze ging er zo in op dat ze me niet eens hoorde. 'Mam? Wat lees je?' 'Een oude brief van je vader.' zei ze schor en ik ademde geschrokken in. Mijn vader... Een verboden onderwerp in huize Summer. Mijn moeder was bij mijn vader weg gegaan toen ik nog niet eens geboren was, ze gingen uit elkaar omdat mijn vader toen al met iemand getrouwd was, volgens de verhalen die mijn moeder heel soms vertelde had hij zelfs al kinderen met zijn vrouw. Mijn moeder wist dat hij getrouwd was, maar ze was zo verliefd op hem dat het haar niets kon schelen. Na een paar maanden zijn ze toch uit elkaar gegaan omdat mijn vader zijn vrouw niet langer wilde bedriegen, mijn moeder nam er vrede mee, maar het deed haar nog altijd pijn om aan hem te denken. Ik ging naast haar op bed zitten en streek zachtjes met mijn duim over haar hand. Er glipte een traan uit haar ooghoek en ik tilde mijn hand op om hem weg te vegen. 'Wat is er?' vroeg ik maar toen ik doorkreeg dat ze het niet uit haarzelf zou vertellen. 'Ik ga verhuizen.'

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen