Weak

Nu ligt ze hier in mijn armen terwijl ik zo snel mogelijk naar huis ren. Als ik thuis aankom ren ik zowat door de deur heen. ‘Carlisle!! Carlisle!!’ Carlisle komt naar beneden gesjokt. Ohja denk ik de sheika. ‘wat moet je?’ vraagt Carlisle onbeleefd. Edward loopt op hem af. ‘Carlisle dit is niet het moment om zo te doen je moet ons helpen!’ roept hij terwijl hij hem door elkaar schud. Als hij omkijkt naar Eden en haar gewond ziet glimmen zijn ogen hij is te goed om een jong meisje te laten sterven! Meteen loopt hij naar haar toe en vraagt wat er is gebeurd. Ik leg haar neer op de bank en leg alles uit tot in de puntjes, van het verhaal van de sheika tot hoe we haar gered hebben. Zodra we klaar zijn gaat hij meteen aan het werk. ‘kom op man dit wil je niet zien.’ Probeert Edward mij mee te krijgen. ‘nee ik blijf bij haar. Ik laat haar niet nog een keer alleen.’ Ik loop achter Carlisle aan die naar zijn werkkamer snelt met haar in zijn armen. Hij legt haar voorzichtig op het ziekenhuisbed. Ik neem haar hand in de mijne en kijk hoe Carlisle allerlei slangetjes in haar armen steekt en haar allerlei medicijnen voert. ‘kom’zegt hij als hij klaar is. Ik reageer niet. Ik hoor hem wel maar wil haar hier niet alleen laten. Ik kan haar niet alleen laten niet na wat er allemaal is gebeurd. ‘Jasper kom.’ Zegt hij nu wat strenger. ‘nee ik wil bij haar blijven.’ Hij zucht en loopt op me af. ‘jongen je weet dat ze daar niet beter van word he?’ probeert hij me te overtuigen. ‘Carlisle, ik laat haar niet nog eens alleen. Dat heb ik eerder gedaan en zie wat ervan is gekomen.’ ‘je weet toch wel dat dit niet jou schuld is?’ ‘dat is het wel.’ ‘Jasper er is in geen mogelijkheid dat dit jou schuld is.’ ‘dat is het wel ik had gewoon bij haar moeten blijven.’ ‘je was onder invloed van een vreselijk wezen daar kan jij niks aan doen.’ ‘ik weet het allemaal niet meer’ zucht ik ‘mag ik alsjeblieft hier blijven ik wil haar echt niet alleen laten.’ ‘oké, maar je moet rustig zijn.’ Met die woorden sluit hij de deur. Ik kijk naar haar, naar hoe ze is toegetakeld. Hoe heb ik dit ooit nog een keer laten gebeuren, hoe heb ik haar ooit nog een keer gewond kunnen laten raken. Het was gewoon veel beter geweest als ik haar nooit ontmoet had. Dan had dit allemaal nooit gebeurd. Als dit over is dan ga ik weg. Gewoon weg uit haar leven. Ik kan haar toch alleen maar pijn doen. Haar leven was veel beter toen ik er nog niet in zat. Ik moet gaan......
voor haar.