First stop
I'm not sure of where I've been
But I know I must keep travelin'
Till my road comes to an end
I'm out here on my journey,
trying to make the most of it
I'm a puzzle, I must figure out
Where all my pieces fit ...
Het "welkom"-bord kon volgens Charlie niet te vroeg komen. Ze was drie uur onderweg in de verblindende zon, en door de vele flesjes water die ze dronk moest ze al een dik halfuur naar het toilet. Langzaam reed ze de weg op, zoekend naar een parkeerplaats. Ze vond er een recht voor een kleine diner. Twee vliegen in één klap, dacht ze bij zichzelf. Ze gooide de deur open, en stapte snel uit. Ze graaide nog even naar haar tas en gooide deze over schouder. Snel liep ze de diner in, op zoek naar een toilet. Een zucht van oplichting verliet haar mond toen het bordje met "Ladies" erop zichtbaar werd. Ze sloeg de klink van de deur naar beneden, maar de deur bleef dicht. Kom op! Dacht ze, na een peer keer tevergeefs aan de klink te trekken. Net toen ze op weg was naar de mannen wc, ging de deur open. Charlie snelde naar de deur toe en liep bijna iemand omver. 'O, sorry!' riep ze uit. Verbaasd stond ze stil en keek naar een jongen. 'Ben je niet verkeerd?' vroeg ze, wijzend naar de deur. De jongen keek glimlachend op haar neer, hij was namelijk twee koppen groter. 'Eh, technisch gezien wel,' zei hij met een kleine heesheid in zijn stem, terwijl hij zijn handen in zijn verwassen broekzakken stak, 'maar de mannen zijn verstopt, en nood breekt wet.' Charlie knikte begrijpend. 'Moet jij trouwens niet?' vroeg de jongen. 'Ja,' bedacht ze zich. Ze ging naar binnen en toen ze de deur achter haar dichtdeed, zag ze de jongen naar haar grijnzen.
Opgelucht stapte ze het kleine toilet uit. Ze liet het koude water over haar handen stromen, en besprenkelde haar warme huid ermee. Ze opende de deur van het kamertje en stapte de diner in. Een vrolijk geroezemoes kwam haar oren tegemoet toen ze in de rij ging staan voor wat drinken en wat eten. Vriendelijk bedankte ze de vrouw achter de kassa en nam haar eten mee, terug naar haar auto. Met één hand aan het stuur en één hand gevuld met haar broodje stak ze schuin over naar het tankstation. Krakend ging de deur weer open, toen ze uitstapte om te tanken. Genietend van het koele briesje dat over haar verhitte gezicht gleed, vulde ze haar tank en at ze haar broodje op. Likkend aan haar vingers ging Charlie naar binnen om te betalen, en een zonnebril te zoeken. Bij een ronddraaiende zonnebril-standaard stond ze stil, en zette een paar brillen op. Ze koos een pilotenbril, eentje die leek op degene die haar opa ook had toen hij nog in de Airforce zat. Met de bril en haar portemonnee in haar hand liep ze naar de kassa. 'Je bent dus niet uit elkaar geknapt?' hoorde ze een stem zeggen. Verbaasd keek Charlie rond en zag de jongen van net, achter haar in de rij staan. Glimlachend keek ze hem aan, 'Nee gelukkig niet nee,' zei ze. Ze begroette de tiener achter de kassa en betaalde haar tankkosten en de zonnebril. 'Op doorreis?' vroeg de jongen weer. 'Soort van,' beantwoorde Charlie de vraag. Ze hoorde hem lachen en ze stapte de rij uit. 'En jij?' vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze op hem wachtte. 'Soort van,' deed hij haar na. Samen liepen ze de winkel uit. Charlie deed haar zonnebril op en stak haar portemonnee terug in haar tas. Ze trok haar deur open en stapte in. De jongen leunde op haar raampje en keek haar aan. 'Veel succes dan maar,' zei hij. 'Jij ook,' zei ze. Hij grijnsde naar haar en liep weg. Charlie keek hem na, en zag hem in een Rolls Royce Phantom stappen. Ronkend startte ze haar auto en schudde haar hoofd. Natuurlijk, dacht ze, terwijl hij de andere kant in wegscheurde.
Reageer (7)
Echt geweldig geschreven, opnieuw(flower)
1 decennium geledensnel verder!
Mooi geschreven.
1 decennium geledenSnel verder. (: