Chapter 8: A revealed Secret

"Dat is onmogelijk.." fluisterde hij toen hij de bladzijde had gelezen. "Toch is het zo.." fluisterde ik terug. "Jij bent in groot gevaar meisje. Azkaban is niet de plaats voor jou. Ik neem je mee naar Perkamentus zijn kantoor. Met geluk kan je misschien hier blijven." zei hij en ik knikte. Straks zouden alle leraren weten van mijn geheim. Natuurlijk moest hij doen alsof hij boos was, dus hij trok me aan m'n arm mee naar boven. We kwamen door de massa leerlingen en ze keken me allemaal met grote ogen aan. "Die moet naar Azkaban!" "Een Griffoendor nog wel!" "En ze is altijd zo stil!" Ik boog mijn hoofd. Ik was nog steeds aan het hyperventileren toen professor Anderling op me afstormde. "Ik neem dit wel over Severus." zei ze terwijl ze aan m'n linkerarm begon te trekken. Ik schreeuwde het uit van de pijn. Sneep trok haar hand los. "Nee." zei hij en hij keek haar doordringend aan. "Dank u." fluisterde ik tegen professor Sneep en Anderling keek hem verbaasd aan. "We gaan naar Perkamentus. Roep alle leraren." zei hij kort. Alle leerlingen hadden dit voorval gevolgd en waren nu gewoon verbaasd.

===

Ik zat op een stoel in een hoekje van het kantoor van professor Perkamentus. Alle leraren kwamen langzaam binnen en ook Hagrid stapte het kantoor binnen. "Volgens professor Sneep wilde je iets vertellen Manitha." zei de zachte stem van Perkamentus opeens. Hij kon ook nooit boos zijn. Ik zuchtte. "Ik kan het niet vertellen professor." zei ik en de leraren keken me allemaal boos en teleurgesteld aan; "maar ik kan het u wel laten lezen..." Ik stond op en gaf hem het dagboek van m'n moeder. "Laatste pagina professor.." zei ik en hij begon te lezen. Zijn gezicht bleef neutraal, maar hij keek me doordringend aan toen hij klaar was met lezen. "Hoe weet ik of dit niet nep is?" vroeg hij. Ik keek twijfelend naar Sneep en hij knikte. Toen trok ik mijn linkermouw omhoog. Alle ogen gingen naar het felle duistere teken op m'n arm en Anderling schreeuwde het uit. "Ze is een dooddoener professor! Ze is een gevaar!" "Rustig Minerva. Je snapt niet heel het verhaal." zei hij nog steeds kalm. "Je hebt het duistere teken, maar dit bewijst niet wat er in dit boekje staat." Ik fronste. "Maar mijn duistere teken is niet gewoon." zei ik en ik liep naar hem toe. Verwerkt in mijn duistere teken zat een klein hartje. Het was me toen ik 10 was een keer opgevallen. Als je er niet van zou weten zou je het niet zien. Ik wees met mijn vinger naar het hartje en toen knikte hij. "Dus alles is toch waar." zei hij waarschijnlijk tegen zichzelf en hij schudde met z'n hoofd "Dat hij toch liefde heeft gekend.." "Professor Perkamentus, zou u zo vriendelijk willen zijn om ons ook even in te lichten?" vroeg Anderling merkbaar geïrriteerd. "Ach ja Minerva, het is heel simpel. Manitha is de dochter van Voldemort." zei hij op een manier alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Alle leraren keken me aan. "Ze is een gevaar professor." zei Anderling toen. "Professor, ik ben niet gevaarlijk. Ik heb nog nooit met hem gepraat. Ik ben opgevoed door een huiself. Ik wil me niet bij hem aansluiten. Stuur me alsjeblieft niet naar Azkaban. Als hij erachter komt dat ik nog leef, zal hij mij nog liever dood willen dan Harry Potter.." fluisterde ik zachtjes. Alle aandacht was toen weer op mij gericht. "Ze heeft gelijk professor." zei Sneep en ik keek dankbaar naar hem. "Ja, het is daar te gevaarlijk. Maar wat je deed was verkeerd Manitha. Je moet wel gestraft worden. Dus moet je de rest van het jaar helpen met de huiselfen in de keuken en je zult goed in de gaten worden gehouden." zei hij. "Je mag nu weg, de leraren en ik hebben nog een boel te bespreken." Ik knikte en wilde weglopen toen ik opeens twee grote armen om m'n middel voelde. "Het spijt me." zei Hagrid en ik glimlachte. Ik had m'n vriend terug. "Gaat u het tegen de rest van de school zeggen?" vroeg ik toen ik in de deuropening stond. "Nee, het lijkt me beter van niet." antwoordde hij en ik knikte dankbaar en liep toen zijn kantoor uit.

Ik hou van story's lezen, dus als je nog tips hebt, post maar in m'n gastenboek <33