HP - You want to forget me ... I never forget YOU ! [5]

'Www..at is dit, hier?' ik hapte naar adem. Ik lag aan slangetjes vast in een oeroud ziekenhuis. 'Je bent veilig bij ons' ik keek om me heen en daar zag ik diezelfde mensen weer aan komen lopen. Op die ongelooflijke reus na, het meisje met de bruine haren, de jongens... Waar was ik? 'Welkom in Zweinstein!' een tuttige dame met bruin haar, een hoge knot en een klein brilletje op gaf me een hand en heette me welkom. 'Zweinstein, nog nooit van gehoord' zei ik ten slotte maar. 'Dít is de wereld vol toverkunsten!' ik begon te lachen, maar werd knalrood toen ik zag dat niemand meelachte. 'Sorry' de vrouw met de knot gaf me opnieuw een hand en zei: 'Goedendag, ik ben professor Anderling' ze koppelde de snoertjes los van mij en sloeg de deken van me af. 'Kom eruit, kleed je om! We gaan zo eten' zei de professor en ze liep weg uit de gewondenzaal. De knappe jongen met het rode haar gaf me een hand. 'Uh , hoi. Ik ben Ron Wemel, aangenaam' hij liet mn hand niet los en bleef me maar aanstaren. 'Ron!' fluisterde het meisje met het bruingolvende haar. 'O, sorry' de jongen met het zwarte haar gaf me ook een hand 'Harry, Harry Potter' hij had een enórm litteken in zn voorhoofd! En als laatste gaf het meisje met het mooie haar me een hand: 'Hermelien Griffel'