Hoofdstuk 31.

Ik werd wakker, ik voelde me niet goed, wat was er gebeurt. Ik rende over het strand met Justin achter me aan en hij haalde me in en toen...aahhgg ik wist het niet en ik wilde er niet aan denken. Ik keek naast me en zag Justin liggen, hij sliep nog, iedereen sliep nog. Ik probeerdde op de klok te kijken hoe laat het was maar kon het net niet zien. "het is half 12" fluisterde een stem opeens in mijn oor. "whaa, Justin" gilde ik. "sorry schat liet ik je schrikken?" vroeg hij lachend. "nee ik word elke ochtend zo wakker" antwoordde ik droog. Hij grinikte. "wat gebeurde er gister-vannacht?" vroeg ik aan hem en hij keek me raar aan. "weet je het niet meer dan?" vroeg hij verbaasd. "nee, alleen dan ik wegrende voor jou en jij me bij haaldde" ik ging recht op zitten. "je was flauwgevallen" zei hij en ging ook rechtop zitten. Het eerste wat ik dacht was alweer? Ja alweer het was een paar weken geleden ook al gebeurd. "is alles goed?" vroeg Justin bezorgd. "ja, ik denk" zei ik. Er werd op mijn deur geklopt. Het was mijn moeder. "hoi mam!" zei ik vrolijk. "hallo, ik kwam zeggen dat beneden op de tafel alles nog staat dus dat jullie gewoon kunnen pakken, Claire wilt Justin enzo straks naar het vliegveld brengen" zei ze en ik knikte. "oke, doei" zei ze en ze ging weer weg. "wie is Claire?" vroeg Chaz die wakker was geworden. "dat is de persoonlijke slaaf van mijn ma" zei ik lachend. "lang verhaal" zei ik toen ik hun gezichten zag. Ze knikte. "gaan wij nog eten of niet?" vroeg Chaz. "ja" zei ik en stond op. We liepen naar beneden en gingen aan tafel zitten. Toen Chaz aan zijn derde broodje begon en Justin aan zijn tweede kwamen Christian en Ryan naar beneden. "ook goedemorgen!" riep Chaz vrolijk toen hij het gezicht van Ryan zag. We zaten te eten en af en toe maakten we een grapje. "hebben jullie je spullen al bij elkaar gezocht?" vroeg ik toen we klaar waren met eten. "uhm..nee" kreeg ik als antwoord. "dat gaan we nu doen" zei Christian en hij stond op. De rest volgde en liep naar boven. Toen we na een half uur klaar waren met al hun spullen zoeken en in hun koffers hadden gedaan werden we geroepen door Claire dat we moesten vertrekken. We zaten in de auto. Niemand zei iets en iedereen was diep in gedachten. "we zijn er bijna" zei Claire. "het was echt een leuk weekend Denise" zei Christian. De rest knikte uitbundig. "volgende week kom ik naar jullie" zei ik lachend. "ik heb dan wel een paar interviews" zei Justin. "dat is zo erg niet" zei ik met een glimlach. We stopte en stapte uit. Ik liep met ze mee. We stopten op de plek waar we afscheid van elkaar moesten gaan nemen. "dit was het dan" zei Ryan. "doe niet zo dramatisch" zei ik lachend. Hij gaf me een knuffel. "doei Ryan" zei ik. Chaz kwam naar me toe en deed het zelfde. "je kunt alles altijd aan me kwijt" fluisterde hij. Ik knikte. Ik nam daarna nog afscheid van Christian en als laatste van Justin. Justin gaf me een knuffel. "ik hou echt heel veel van je" zei hij. "en ik hou nog veel meer van jou" zei ik terug. Hij drukte zijn lippen op de mijnen. "Justin, we moeten gaan" zei Christian. Justin haalde zijn lippen vand e mijne. "ik hou van je" zei hij nog een keer en ze liepen weg. Ik zal nu een week moeten wachten tot ik ze weer zal zien. Maar die week zal geweldig worden dat wist ik zeker. Ik draaide me om en liep terug naar de auto. De hele terug weg had ik naar de lucht gekeken, wetend dat Justin daar ergens vloog. Ik hield veel van hem echt, als ik bij hem was was ik zo anders, ik kon bij hem echt mezelf zijn.
Toen we thuis waren liep ik naar boven en pakte ik de riem van Chicko ik ging een rondje joggen. Ik liep naar het strand en van het strand naar het centrum en van het centrum weer naar huis. Ik had meer gerend dan gejogd. Toen ik thuis kwam was het eerste wat ik deed wat drinken pakken. Ik liep ermee naar de kamer en ging zitten. Opeens zag ik weer allemaal zwarte plekken voor mijn ogen. "mamaaa" riep ik. Maar mijn moeder was niet thuis. Ik ging op de bank liggen en sloot me ogen. Ik moest iets.