Aan Kiro had ik al snel niets meer aangezien hij na de eerste bocht al sliep. Oke, hij viel pas inslaap na een uur, maar dan nog. Vol gas scheur ik dus weer over de autobaan heen met een licht snurkende Kiro die onderuit gezakt is en zijn benen op het dashboard heeft gelegd. Al rijdende graai ik met mijn rechterarm op de achterbank naar de fleece deken die ik, als ik 'm eindelijk heb, over Kiro heen leg en draai zijn stoel verder naar achteren. Licht smakkend wordt hij een beetje wakker, draait zich moeilijk op zijn zijde en trekt zijn benen op. Grinnikend plaats ik beide handen weer aan het stuur en blik even op de benzine meter. Ik had nog genoeg, maar niet genoeg geld voor een volle tank te tanken. Misschien kon ik wel voor even geld lenen van Kiro.

'Amilia, Amilia'. Langzaam word ik wakker en kijk Kiro suffig aan die achter het stuur zit. Gapend strek ik me uit waar ik abrupt mee stopt. Kiro achter het stuur?! 'Wat?!' Breng ik uit en kijk verbaasd naar Kiro. 'Heh?' 'Wa-, hoe..Hè?' 'We hebben ongeveer anderhalf uur geleden gewisseld, maar je was meteen vertrokken toen je weer zat. Ik heb trouwens je tank volgegooid'. Ik knik traag en glimlach dan dankbaar. 'Krijg je nog terug van me'. 'Nee, absoluut niet. O, hier je broodje'. Grijnst Kiro en haalt een broodje ham kaas tevoorschijn. Terwijl ik hier traag op begin te kauwen gast Kiro flink door, maar toch weer rustiger dan dat ik doe.

Rond een uur of half 7 's ochtends zijn we in mijn dorp aangekomen en wijs ik Kiro de weg naar mijn appartement. Rustig rijdt hij de parkeerplaats op waar we snel genoeg uitstappen. 'Zo, dan kunnen we nog nu even power slapen'. Gaap ik en wenk hem mee naar de trappen.

Reageer (4)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen