Chapter 7: Unforgivable Curse

Toen ik de grote zaal in liep voelde ik hoe iedereen naar me keek. Snel keek ik naar m'n schoenen. Zouden ze het weten? Ik keek naar Perkamentus. Hij knikte alleen. Hij wist het niet. Ik zuchtte opgelucht en ging aan de Griffoendor tafel zitten. Na een lang en saai ontbijt stond ik op en vertrok ik naar verweer tegen de zwarte kunsten. Ik voelde een duw in m'n rug en draaide me om. Draco Malfidus stond achter me. Fijn. Een dooddoeners zoon. Net waar ik behoefte aan had. "Aawh, moest je naar professor Sneep gisteren? Moest je huilen?" zei hij spottend en iedereen in de gang keek ons aan. Korzel en Kwast lagen helemaal in een deuk en ik gaf ze een vernietigende blik. "Dat gaat jou niks aan Draco Malfidus." zei ik boos en ik wilde weglopen. Ik voelde de woede opkomen. Als ik boos was kon je maar beter uit m'n buurt blijven. Waarschijnlijk was dat één van de eigenschappen die ik had overgenomen van mijn o zo lieve vader. "Aaawh, is ze boos? Moet je niet naar Sneep rennen om uit te huilen nu?" zei hij en dat was de druppel. Ik verloor mijn controle. "Crucio!!" riep ik woedend en hij viel schreeuwend van de pijn op de grond. Ik genoot van zijn pijn. Ik genoot ervan. En toen walgde ik van mezelf. Ik wilde niet op m'n vader lijken. Ik stopte. Crucio was een verboden en onvergefelijke vloek. Ik zou hiervoor naar Azkaban moeten. Ik was helemaal in shock en iedereen staarde me bang aan. Ik zag hoe Anderling de hoek om kwam vliegen en woedend op me afstormde. Ik verschijnselde. Ik kon niet anders. Dit was helemaal niet goed. Toen ik mijn ogen opendeed stond ik in de leerlingenkamer van Griffoendor. Snel zocht ik al m'n spullen bij elkaar en ik propte ze in een kleine tas. Verschijnselen met een koffer ging niet zo goed.
Gabbs, ik moet weg! Ik heb iets verschrikkelijks gedaan! Het spijt me zo!! X
Vrijwel meteen stond Gabby voor me. Ze keek boos. "Mevrouw heeft verboden spreuk gebruikt op zoon van Lucius Malfidus! Mevrouw in grote problemen!!" riep ze naar me. De tranen liepen over m'n wangen. "Hij.. ik.. Ik verloor de controle Gabbs. Ik.. ik lijk op hém!" zei ik en ze wist dat ik met hem m'n vader bedoelde. Haar blik verzachte. "Niet waar, mevrouw kan er ook niks aan doen. Malfidus slechte jongen. Gaan we naar huis mevrouw?" vroeg ze. Ik knikte ja. Ik pakte m'n tas en wilde verschijnselen, maar het lukte niet. "Gabbs! Ik kan niet verschijnselen." riep ik en ik kreeg symptomen van hyperventilatie. "O nee, ze weten dat u nog in het kasteel bent mevrouw, u hebt een verschijnsel blokkering!" zei ze bezorgd. "Gabbs, ik wil niet dat je in de problemen komt. Je kent me niet, hoor je me? Jij gaat niet boeten voor mijn daad." zei ik. Ze knikte en verdween toen. Ik stond met mijn handen in m'n haar. Wat moest ik nou doen. M'n leven zou voorbij zijn. Niet dat het nu zo fantastisch was, maar het zou echt voorbij zijn. Azkaban was geen veilige plek voor mij. Er zaten daar veel dooddoeners en hij zou die vast gaan bevrijden. Wat als hij mij daar zag zitten? Daar wilde ik niet aandenken. Ik hoorde hoe iedereen op zoek was naar me. Ik hoorde schreeuwende stemmen en raakte nog meer in paniek. Toen besefte ik dat ik naar Sneep moest. Ik vroeg me af of ik binnen het kasteel nog wel kon verschijnselen, dus ik probeerde het. Binnen een seconde stond ik in de kerkers. Een woedende Sneep stormde op me af. "Ben je gek geworden? Je hebt een van de verboden vloeken gebruikt! Heb je tegen me gelogen? Ben je wél een dooddoener?" vroeg hij boos. Hij richtte z'n stok op me. "Nee." was mijn korte antwoord. "Jij gaat me nu vertellen wie je bent!" riep hij woedend tegen me. Ik zuchtte, ik ging toch dood dus ik kon het net zo goed vertellen. "U heeft vast wel gehoord over de droom van Harry Potter toch?" vroeg ik. Hij knikte. "Ik.. nou.. Ik kan het niet uitleggen." zei ik. Hoe moest ik nou in hemelsnaam gaan uitleggen dat ik de dochter was van Voldemort. "Vertel het of ik roep nu Perkamentus en dan zit je voor de rest van je leven in Azkaban." schreeuwde hij. Ik opende m'n tas en gaf hem het dagboek. "Laatste pagina." zei ik en hij begon te lezen..