Foto bij 2.| Aunt Audrey's Birthday Party

Klik op het groene knopje (H)

Aden zat samen met haar moeder en Henry in de auto op weg naar tante Audrey's verjaardagsfeest. De brief hadden ze maar voor een grap aangezien. Een verdomd goeie grap. De brief was nog niet helemaal uit Adens gedachten verdwenen. Het zag er zo officieel uit. Wie doet er nou zoveel zijn best op kattenkwaad? Maar het kon natuurlijk ook niet kloppen dat het een echte uitnodiging was. Toch? Aden wist vrij weinig over de Harry Potter-reeks, het trok haar nooit zo aan. Maar die brief had haar nieuwsgierig gemaakt. Deze nieuwsgierigheid zette haar aan tot de vraag: 'Mam, hebben wij een Harry Potter boek in huis?'
Adens moeder zoog bedenkelijk op het keelsnoepje in haar mond. 'Eh, volgens mij wel ja. Deel een of zo.'
'O,' begon Aden. 'Mag ik die lezen?'
Haar moeder grijnsde. 'Heeft de brief je nieuwsgierig gemaakt?'
Aden haalde haar schouders op.
'Volgens mij hebben we zo'n boek op zolder liggen,' zei haar moeder. 'We gaan het wel eens uitkammen daar.'

'Wil je nog een pindarotsje?' vroeg tante Audrey en Aden moest moeite doen niet te kokhalzen bij het woord 'Pindarotsje'.
'Eh, nee, dank u wel. Ik zit vol,' antwoordde ze zo beleefd mogelijk.
'Alsjeblieft, ik heb er zo erg mijn best op gedaan,' zanikte tante Audrey door.
Aden werd rood en beet op haar onderlip. Alle gasten keken haar verwachtingsvol aan.
'Eh, oké eentje dan,' zei ze.
Ze pakte een rotsje van de plaat en zette haar tanden erin. Of liever gezegd: erop. Het pindarotsje was letterlijk een rotsje, zo hard was hij. Aden beet er nog harder op en na een lange tijd brak er een hapje vanaf. Ze kauwde voorzichtig, want ze was bang een kies te breken als ze normaal zou kauwen. Ze glimlachte vriendelijk naar haar tante en haar tante knikte goedkeurend. Aden stond op en deed alsof ze de vaas die vlak naast de prullenbak stond aan het bewonderen was. Ze wou het pindarotsje onopvallend in de prullenbak gooien, maar haar plan werd gedwarsboomd door een dikke, oude man met een geitensik.
'Ja ja, achttiende eeuw,' zei hij, maar het kwam dicht in de buurt van schreeuwen.
Hij begon een lang, saai verhaal over de antieke meubels in het huis en Aden deed haar best zo geboeid mogelijk te kijken. Na een eeuwigheid hield de man op met praten om tante Audrey te gaan helpen in de keuken (wat geen zin had, want wat je ook probeerde, tante Audrey's gerechten mislukten altijd). Aden was net opgelucht dat de man weg was toen ze iets omhoog voelde komen. Snel liep ze naar het toilet en deed ze de deur op slot. Ze kotste de hele wc onder. Het lag niet alleen in de wc, maar het zat ook op de wc-bril en er lag een beetje op de grond. Aden begon zowat te hyperventileren en zocht naar wc papier in het kleine hokje. Kut! Het was op! Ze begon hysterisch de woorden kut en fuck tig keer te herhalen tot ze zichzelf dwong tot nadenken. Er stonden gewoon rollen wc papier in de keuken. De keuken was maar een paar stappen verwijderd van de wc, dus dat zou ze snel kunnen doen. Voorzichtig opende Aden de deur en liep ze naar de keuken. Tante Audrey zat weer in de woonkamer en de man met de geitensik ook. Mooi zo! Ze haalde een rol wc papier uit het pak dat naast de koelkast stond en draaide zich om om weer naar de wc te gaan. Jammer genoeg werd haar tweede plan die dag gedwarsboomd door de man met de geitensik. De man had zijn hand al op de deurklink gelegd toen hij Aden zag.
'Aah, dat heb ik nodig,' zei hij en hij griste de rol wc papier uit Adens hand. 'Bedankt meissie.'
De man opende de deur en stapte de wc binnen. Aden stond nog steeds verstijfd van schrik in de keuken. Zo dichtbij! Toen hoorde ze dat de wc doorgetrokken werd en de deur ging open.
'Nu zal je het krijgen,' dacht Aden en ze zette zich schrap. De man stapte naar buiten, zag Aden die nog steeds verstijfd van schrik in de keuken stond, keek haar even raar aan en liep vervolgens de woonkamer in. Aden liep haastig naar de deur van de wc en trok hem open. Haar onderkaak liet bijna los. De wc was brandschoon! Geen enkel spoor van braaksel te bekennen! Verbouwereerd liep Aden de woonkamer in en zakte ze neer in een leren stoel. Hoe kon dit?

Kringloop van de story:
Positieve reacties --> Optimistische schrijver --> Meer schrijven --> Meer hoofdstukken --> Lezers blij --> Positieve reacties

Reageer (3)

  • Barnabas

    Leuk zeg!
    Tot nu toe geen aanmerkingen op je schrijfstijl, het leest erg prettig.
    Ga zo door!

    1 decennium geleden
  • ManonLoveYaa

    wow echt cool ga gauw verder :p

    1 decennium geleden
  • Adely

    Snel verder!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen