Chapter 23

Ik ben hier nog maar net en nu weet iedereen het al. Waarom moest ik nou weer een prinses zijn en geen normaal kind zoals iedereen op deze school. Iedereen gaat me aan staren en wijzen wat moet ik ermee! “Junelle gaat het?” Vroeg Hermelien. “Nee het gaat niet iedereen weet het wat moet ik nu doen, ze weten het al in een dag door dat stomme rotjoch!” Schreeuwde ik zowat. “Rustig Junelle ze zijn binnen een maand wel klaar met wijzen en staren” Zei Ginny. En ze mompelde er nog iets achter wat ik niet hoorde. “En wat doen we nu?” Vroeg ik aan ze. “Gewoon negeren wat wil je anders doen het bevestigen dat het waar is?” Zei Hermelien. “Nee maar stel dat ze niet ophouden?” Vroeg ik een beetje jammerend. “Ze moeten toch ooit ophouden net als bij Harry” Zei Ginny

Na het hele voorval in de gang bij de Grote zaal ben ik meteen naar me kamer gegaan. Ik had nu gen zin in mensen die me aan staren en wijzen. En ik hoorde net dat de eerste paar mensen terug komen van de Grote zaal. Ik hoorde ook de stem van Harry, Ron en Hermelien. En ik hoorde ook vrijwel meteen dat Hermelien naar boven kwam. “Junelle alles goed?” Vroeg Hermelien. “Gaat wel” Zei ik terug. Ze kwam zitten op me bed. “Luister de Griffoendors vinden het niet erg dat er een prinses in hun afdeling zit Fred en George begonnen zelfs op te scheppen tegen de andere afdelingen dat ze een prinses in hun afdeling hadden” Zei Hermelien lacherig. Gek genoeg moest ik ook wel lachen. “Dus wil je naar beneden komen?” Vroeg ze voor de zekerheid. “Nee nu niet ik heb er geen zin in” Zei ik terug. En ik wist dat Hermelien me nu bezorgd aan keek. Maar dat kon me nu even niet schelen.

Sommige van jullie denkt misschien van "Wow weten ze het nu al is dat niet een beetje vroeg?" En mijn antwoord is ja maar dat wou ik. (: Als er nog vragen of fouten erin zitten kan je het gewoon zeggen hoor.