Hoofdstuk 6

Adam glimlacht, 'jij ook Tom!' geeft hem weer een kus.
Tommy zucht diep, hij hoort zijn mobiel af gaan, pakt hem uit zijn zak en ziet dat het een van zijn vrienden heeft gesmst, 'Wat zou ik doen Adam?' weer klinkt zijn stem verdrietig Adam kijkt Tommy aan, 'Als je bang bent...dat er kwetsende of gemene dingen in staan...geef hem dan maar aan mij, dan kijk ik wel even voor je!' Tommy geeft hem maar aan hem, en veegt tranen van zijn wangen af die er opnieuw op zijn gerold.Adam pakt de telefoon aan en leest verbaast het smsje. 'Wat is er? is het erg?' Tommy pakt zijn telefoon aan, en kan niet geloven wat erin staat, 'moedigt hij me nou aan?' zachtjes leest hij het smsje hard op nog een keer voor omdat hij het nog steeds niet geloven kan.
"Tommy, Je optreden bij Adam Lambert was echt te gek, is die Adam je vriend?" groetjes, David. Tommy blijft verbaast kijken. 'Dit heeft hij niet geschreven hoor.. Hij gunt elke Homo de dood, dat heeft hij me zelf verteld....' Adam kijkt hem aan. 'Misschien is hij wel uit de kast gekomen.. en heeft hij dat nooit gemeend.'
Tommy begint iets te lachen. 'Geloof je het zelf?' Hij knijpt in Adam zijn wang. hij grinnikt, en is blij dat het niets gemeens is. Hij stopt zijn mobiel terug in zijn zijn zak zonder te antwoorden op David. 'Ben ik nou je vriendje?' vraagt Adam voorzichtig. Tommy staart hem een tijdje aan, 'wi...wil....wil... je dat dan?' Tommy kijkt hem aan en denkt aan zijn ex die in de gevangenis zit. 'Wil je het dan?' vraagt Adam nog een keer, Tommy denkt na, dacht al die tijd dat die zoen acties zonder gevoel waren voor Adam.

natuurlijk wil ik dat! ik vind je al zo lang leuk! maar ik heb het niet aan je laten merken...' hij kijk hem aan
'TOMMY..! we zijn wat vergeten! Bill en Gustav!' Hij springt van zijn schoot af en neemt Tommy mee naar de deur. Tommy houd de deur open Adam?' dus wat doen we nou met ons? 'zeg jij het maar Tom..'Glimlacht en loopt de kamer uit, 'eeuhm... Tom.. het lijkt me handig dat je die zwarte strepen van je uit gelopen make-up weg haalt!'
Tommy zucht, 'ohjaa... Ga maar vast naar Gustav en Bill, ik kom zo wel!' en loopt terug naar de spiegel en halt
alle make-up er af. het kan hem nu even helemaal niets schelen hoe hij er bij loopt. hij pakt een zonnebril die
hij op kan doen voor het geval hij de pers tegen komt zo dat hij het gelijk op kan doen, en het dus gewoon lijkt
dat hij make-up op heeft.loopt de kleedkamer uit en rent naar de andere. Ondertussen is Monte weer gekalmeerd, Longeu heeft met hem gepraat en Monte loopt naar Adam en Tommy, 'Sorry van net! Ik meen het niet, 'geeft niks joh! zeggen Adam en Tommy in koor! 'maar we zijn wel geschrokken hoor..' Tommy kijkt naar Bill en Gustav, 'Sorry dat het zo lang duurde!' Hij kijkt rond en ziet dat er niemand in de buurt is en doet zijn zonnebril af. 'wat is er met jou gebeurd?' vraagt Tom 'Oh.. niks bijzonders, ik heb net heel hard mijn hoofd gestoten tegen de punt van een kast, toen heb ik mijn make-up er af gehaald omdat ik heb gehuild... en, omdat jullie hier zaten te wachten kon ik het niet opnieuw aanbrengen, maar zie ik er dan echt zo eng uit?' iedereen begint te lachen. 'Nee natuurlijk niet joh..' zegt Bill lachend. 'Ik dacht al..' zegt Tommy lachend en gaat op een stoel zitten, 'en wat vonden jullie er van?' Vraagt Adam nieuwsgierig, Bill en Gustav kijken elkaar even aan. 'Echt leuk... het is heel anders dan de andere, jullie zijn echt origineel vergeleken met de rest, en daar zijn wij gek op! Tommy begint te lachen. 'Wat is er zo origineel aan ons dan?'
'nou eigenlijk alles wel..de dansers.. en die zoen was echt geweldig, en iedereen vond jullie lief!'







Reactie?