007

Cesc Fabregas

“Hé Sergio wacht!” Riep ik en ik rende snel achter hem aan. Sergio ging de kleedkamers in en sloeg de deur met een knal dicht. “Die is echt boos.” Mompelde ik en ik ging ook de kleedkamer in. Ik zag Sergio zonder shirt zitten. “Kom trek je shirt aan en ga weer naar het veld.” Zei ik. “Nee.” Zei Sergio en hij keek op. Zijn gezicht sprak boekdelen, hij wou hier niet zijn. Eigenlijk heb ik best wel medelijden met hem, hij voelt zich hier niet thuis en het zal ook heel moeilijk worden om dit zijn thuis te laten worden. Er zijn gewoon te veel dingen die aangepast moeten worden. “Laten we dan alvast douchen dan kunnen we daarna met Pep praten en vervolgens naar huis.” Zei ik. “Is goed.” Mompelde Sergio en hij pakte zijn spullen uit zijn tas.

Lena Adriana Guardiola

“Leen, ga je mee naar de kleedkamers?” vroeg Leoni en ze stond op. “Eh, nee ik ga niet met je mee.” Zei ik bot. “Oke, het spijt me. En ik meen het serieus.” Zei Leoni. “Ja daag, en ik moet jou geloven?” mompelde ik. “Ik zweer het, ik beloof het, ik zal het niet meer doen. Oke?” fluisterde Leoni. Ik keek haar aan en zag dat ze tranen in haar ogen had staan. “Oke ik geloof je.” Zei ik. Leoni heeft vrijwel nooit tranen in haar ogen, heeft ze het wel dan zijn ze omdat ze zo hard moet lachen. Ze heeft één keer in mijn bijzijn lopen huilen en dat was om Miquel. Leoni stak haar hand uit en ik pakte hem aan. Daarna sloeg ze haar armen om me heen en knuffelde ze me. “Het spijt me echt Leen.” Mompelde ze. “Het is al goed.” Zei ik en ik drukte een kus op haar wang. Ik pakte haar hand en trok haar mee. “Nou wat wou je in de kleedkamers doen?” Zei ik met een grijns. “Daar kom je zo wel achter.” Zei Leoni met een glimlach. “Wat jij wil.” Mompelde ik en ik liet haar hand los. Voordat we naar de kleedkamers toe liepen keek Leoni nog snel achterom of papa niet keek. “Oke, wat ben je van plan? Je kijkt zo sneaky naar papa, je moet wel iets ergs van plan zijn.” Zei ik geschrokken. “Rustig maar het is niet erg.” Zei Leoni lachend. Ze deed de deur van de kleedkamer open en liep toen naar binnen. Ik volgde haar en keek om me heen. “Die dingen zijn altijd zo mooi he.” Zuchtte ik . “Weet je wat ook mooi is?” Zei Leoni met een grijns. “Nou?” Vroeg ik verbaasd. “Er zijn twee spelers aan het douchen.” Zei Leoni grijzend. “LEO!” Riep ik geschrokken. Op dat moment zag ik de twee spelers die ik eerder vandaag al had gezien de douches uitlopen met alleen een handdoek om. Ik keek ze geschrokken aan, en ik kreeg dezelfde blik van de jongens terug. “Eh, wat doen jullie hier?” Stamelde een van de twee. “Ik dacht laten we ons even voorstellen.” Zei Leoni met een grijns en ze gaf hem een hand. “Leoni Guardiola.” Zei ze met een glimlach. “Cesc Fabregas.” Zei hij stamelend. “Mooie naam.” Zei Leoni en ze gaf hem een knipoog. Daarna ging ze naar de jongen met de tattoo’s. De knappe jongen. “Leoni.” Zei ze en ze gaf ook hem een hand. “Sergio Ramos.” Zei hij en hij keek niet naar Leoni maar naar mij. “Nou Leen stel je ook voor.” Zei ze met een grijns. “Eh hoi ik ben Lena, Lena Guardiola.” Stamelde ik en mijn wangen werden langzaam rood. “Geef ze een hand.” Zei Leoni en ze trok me naar voren. “Lena.” Mompelde ik toen ik Cesc een hand gaf. “Cesc, maar dat wist je al.” Zei hij met een glimlach. Daarna ging ik naar Sergio en ik liet heel snel mijn blik over zijn gespierde buik gaan. “Lena.” Zei ik snel en ik keek hem recht in zijn ogen aan. “Sergio.” Zei hij met een grijns. Wat een mooie grijns heeft hij, en mooie ogen. En een mooi gezicht. En dan zijn buik, die is pas goddelijk. Oke Lena doe normaal. Ik liet snel zijn hand los en keek Leoni aan. “Wij gaan weer, jullie mogen je omkleden.” Zei ik en ik ging snel de kleedkamer uit. Serieus, ik vertrouw haar nooit meer.