*14

Er werd op de deur geklopt. Ik hoopte dat het Jasmine zou zijn. De deur ging open. En jaa hoor wie was dat.. Jasmine. Ik ging helemaal stralen van buiten en binnen. Wat is ze toch mooi dacht ik bij mezelf. 'Hoi' zei ze. 'Heey' zei ik. Ik vindt het altijd vervelend als er iemand is die ik ken en ik lig in dit bed. Bij Jasmine had ik dat helemaal. 'Alles goed?' vroeg ze. 'Ja het gaat al weer wat beter en vanavond krijg ik mijn uitslag'. 'Gelukkig maar ik hoop dat het een goede uitslag is' zei ze. 'Kom op mijn bed zitten?' vroeg ik. Jasmine ging op mijn bed zitten. Mijn moeder was weg. Ik had dat haar gevraagd. Ik vond het niet zo fijn als ze er de hele tijd bij was en dat begreep ze wel gelukkig. Jasmine kwam met haar hoofd heel dicht bij mijn hoofd. Ik wist wat ze wilde doen. Ik was blij dat ik al wat beter was en de energie had om mijn hoofd op te tillen. Toen ik namelijk net in het ziekenhuis lag kon ik dat niet eens. En toen zoende we elkaar...

'Het gaat al een stuk beter. Eerst kon ik mijn hoofd niet optillen en ik kan dat nu wel ik kan zelfs al een stukje lopen' zei ik. Ik vertelde haar het verhaal over het ontbijtje regelen voor mijn moeder en dat Yvonne me had terug gebracht met de rolstoel. Jasmine en ik lachte een hoop en volgens mij waren we allebei helemaal verliefd geworden. Ze ging na ongeveer anderhalf uur weer naar huis. 'Nou doei mijn vader staat te wachten dus ik moet weg' zei ze. Ze gaf me een kusje en liep toen weg.

Ik wilde beter zijn zodat ik de man kon spelen en haar alles kon geven wat ze verdiende. Ik wilde niet meer zielig hier in mijn bed liggen. Ik was er zeker van. Ik ga ervoor vechten om beter te worden.

________________________________________________________________________

Ik ga nu afsluiten want ik moet vanacht twee uur mijn bedje uit. Ik hou van reacties en meer abbo's hou van jullie