HP - You want to forget me ... I never forget YOU ! [3]

Waar moest ik heen ? Ik had geen eten , of iets dergelijks.
Ik liep over straat,
waar mijn vader woonde wist ik natuurlijk ook niet!
ik hoorde voetstappen achter me en draaide me om.
Ik zag een knappe jongen, hij liep op ''mij'' af! Op ''mij!''
'Hello beauty girl'
Ik stamelde iets in het Engels, ik kon het namelijk voor geen bal 'Uh, hello, sorry ik ben dus Nederlands, dit kan je vast niet verstaan maar ik kan géén Engels.
'Mooiemeid, ik ben ook Nederlands, dus maak je geen zorgen'
hij pakte mijn hand
-ik probeerde me met al mijn kracht los te rukken, maar dat lukte niet-
en sleurde me een Cupcake winkel in.
'Hier werk ik, dit is mijn vader,'
hij wees naar een grappige overgewichtige man met een klein snorretje en een bril. 'Hoi' ik gaf de man een hand 'Ik ben Demi'
'Dag dame ! Ik ben Jop'
hij knikte en gaf me een duwtje naar de jongen.
'Oh, ik heb me natuurlijk vergeten voor te stellen,
sorry ! ik heet Dylano' 'Mooie naam' stamelde ik.
ik zag zijn ogen glunderen. Ik was verliefd.
Ik was gevlucht en nu zag ik deze beeldschone aardige en charmante jongen. 'Ben je er nog?'
'Uh , ohw hahaa, sorry !'
'Geeft niet, hier proef eens,
mijn vader kan ze erg goed bakken!
Dus ik hoop dat je deze lekker vindt'
hij gaf me een cakeje met een hartje van marsepijn erop.
Ik nam een hap en proefte de liefde...