Two Weeks For Fun or Not Tom Kaulitz 1.1
Hopelijk vind je het leuk 
Gabriëlle pov
‘Doe dit nu niet. Wat als je betrapt word? Dan kan hij je laten arresteren.’
Ik stop even met het verkennen van die enorme hoge tuinmuur van mijn buurman en kijk mijn beste vriendin Kiki aan.
‘Hij betrapt me niet. Ik ben praktisch onzichtbaar in deze outfit.’
Haar ogen gaan naar mijn geleende kleding. Mijn god, ik lijk net Tinkerbell de verschrikkelijke wel, in mijn veel te grote zwarte spijkerbroek, een strak blauw coltruitje en lompe werkschoenen met een stalen neus.
Zo onzichtbaar was ik mijn hele leven nog niet geweest. Het enige dat ik had geërfd van mijn onverantwoordelijke moeder, was de niet te missen kledingstijl. Ik hou niet van onopvallend.
Behalve als ik de vermiste kat van mijn oud buurvrouwtje wilde zoeken.
‘Maak je geen zorgen Kiki, geef me liever die muts.’
Met een diepe zucht geeft Kiki me de zwarte wollen muts.
‘Als dit me maar niet in de problemen helpt.’
Kiki bukt der en maakt een opstapje met der handen. Ik stop mijn krullen onder de muts en trek hem over mijn oren.
‘Ik ben niet in overtreding. Niet echt tenminste.’
‘Natuurlijk ben je in overtreding.’
Kiki ging terug op staan. Ze keek doodsbenauwd.
‘Wel eens gehoord van Verboden Toegang?’
‘Dit zijn verzachtende omstandigheden.’
Ik zeg het fluisterend en blijf maar denken aan de bezorgde blik van mevrouw Valdermeyer.
‘Mr. Pootles is al meer dan drie weken weg. En onze asociale nieuwe buurman is de enige die nog niet heeft gezocht in zijn eigen tuin.’
Ik zet mijn handen in mijn zij.
‘Mr. Pootles kan misschien op sterven liggen en wij moeten hem redden.’
‘Misschien heeft hij wel gekeken en niets gevonden.’
‘Dat betwijfel ik, echt waar, die ligt echt niet wakker van een verdwenen kat.’
‘Hoe weet jij dat nu? Je hebt hem niet eens ontmoet.’
‘Dat komt omdat hij me steeds met opzet mijdt.’
‘Doe dit nu niet. Wat als je betrapt word? Dan kan hij je laten arresteren.’
Ik stop even met het verkennen van die enorme hoge tuinmuur van mijn buurman en kijk mijn beste vriendin Kiki aan.
‘Hij betrapt me niet. Ik ben praktisch onzichtbaar in deze outfit.’
Haar ogen gaan naar mijn geleende kleding. Mijn god, ik lijk net Tinkerbell de verschrikkelijke wel, in mijn veel te grote zwarte spijkerbroek, een strak blauw coltruitje en lompe werkschoenen met een stalen neus.
Zo onzichtbaar was ik mijn hele leven nog niet geweest. Het enige dat ik had geërfd van mijn onverantwoordelijke moeder, was de niet te missen kledingstijl. Ik hou niet van onopvallend.
Behalve als ik de vermiste kat van mijn oud buurvrouwtje wilde zoeken.
‘Maak je geen zorgen Kiki, geef me liever die muts.’
Met een diepe zucht geeft Kiki me de zwarte wollen muts.
‘Als dit me maar niet in de problemen helpt.’
Kiki bukt der en maakt een opstapje met der handen. Ik stop mijn krullen onder de muts en trek hem over mijn oren.
‘Ik ben niet in overtreding. Niet echt tenminste.’
‘Natuurlijk ben je in overtreding.’
Kiki ging terug op staan. Ze keek doodsbenauwd.
‘Wel eens gehoord van Verboden Toegang?’
‘Dit zijn verzachtende omstandigheden.’
Ik zeg het fluisterend en blijf maar denken aan de bezorgde blik van mevrouw Valdermeyer.
‘Mr. Pootles is al meer dan drie weken weg. En onze asociale nieuwe buurman is de enige die nog niet heeft gezocht in zijn eigen tuin.’
Ik zet mijn handen in mijn zij.
‘Mr. Pootles kan misschien op sterven liggen en wij moeten hem redden.’
‘Misschien heeft hij wel gekeken en niets gevonden.’
‘Dat betwijfel ik, echt waar, die ligt echt niet wakker van een verdwenen kat.’
‘Hoe weet jij dat nu? Je hebt hem niet eens ontmoet.’
‘Dat komt omdat hij me steeds met opzet mijdt.’
Reacties zijn altijd leuk en fijn
Reageer (3)
snel verdeeer !! ^^
1 decennium geleden;O I like it ;O NICE IK ZIT ER IN HIHIH :'D
1 decennium geledenSpannend,
1 decennium geledenDe zoek tocht naar de Mr Pootles.
Kijk al uit naar het volgende hoofdstuk.
Snel verder!
<3.