Chapter 19: the last time

gwen pov

Als we met z'n vieren de klas binnenkomen komt mevr. Coenen, de lerares godsdienst naar me toe. "Wanneer is de begrafenis van jullie vriend? Ik dacht dat we er wel met heel de klas heen zouden kunnen gaan om een passend afscheid te geven." ik kijk haar met grote ogen aan En voor er iets stoms uit mijn mond zou komen geeft Seppe antwoord. "Deze avond om vijf uur." Ik kijk Seppe raar aan. Waarom weet ik niets van een begrafenis? "Jonas wist dat ze dat ging vragen dus zijn we eergisteren begonnen met voorbereidingen." Zegt Embry als Mevr. Coenen ons naar onze plaats laat gaan. Als ik hem met een verwarrende blik aankijkt voegt hij eraan toe: "Hij kan ongeveer het zelfde als Alice, maar dan beter." Ik knik en mevr. Coenen begint met de les.

Om vier uur staat alles klaar en begin ik op mijn gitaar te tokkelen. Ik was van plan om iets speciaals te doen voor Benjamin, dat zouden hij en mijn vader leuk gevoden heben. Ja, mijn vader zou trots geweest zijn.
" Wat ben je aan het doen?" vraagt Vanessa als ze naast me in het gras komt zitten. "Ik wou een liedje voor Benjamin spelen. Heb je zin om mee te doen?" Iedereen die Vanessa kent weet dat ze heel goed is in gitaar spelen... en zingen. "Welk liedje ben je van plan te spelen?" vraagt ze en ik fluister het in haar oor. Niemand anders mag weten wat ik ga doen. Anders is het geen verassing meer.

Om vijf uur begint het kerkhof vol te stromen met gasten. Bijna heel onze school is er. Op een tafeltje dat vol ligt met bloemen staat een foto van Benjamin, Vanessa en mij. Die foto had Embry getrokken nadat Jay uit het ziekenhuis mocht. Wie Jay precies had aangevallen weten we nu nog niet, want Seppe en Jonas zweerden dat zij het niet waren. Als de pastoor klaar is met spreken pakken in en Vanessa onze gitaar en gaan naar voren. "Benjamin was een hele goede vriend, iemand die we nooit zullen vergeten." Vanessa slaat de eerste akkoorden aan en begint te zingen. Na een tijdje val ik mee in:

sha la la la la,
sha la la la la

you used to call me your angel,
said I was sent straight down from heaven
you'd hold me close in your arms
I love the way you felt so strong
I never wanted you to leave
I wanted you to stay here holding me

I miss you,
I miss your smile
and I still shed a tear
every once in a while
and even though it's different now
you're still here somehow
my heart won't let you go
and I need you to know
I miss you
sha la la la la
I miss you

you used to call me your dreamer
and now I'm living out my dream
oh, how I wish you could see
everything that's happening for me
I'm thinking back on the past
it's true that time is flying by too fast

I miss you,
I miss your smile
and I still shed a tear
every once in a while
and even though it's different now
you're still here somehow
my heart won't let you go
and I need you to know
I miss you
sha la la la la
I miss you

I know your in a better place, yeah
but I wish that I could see your face, oh
I know that your'e where you need to be
even though it's not here with me

I miss you
I miss your smile
and I still shed a tear
every once in a while
and even though it's different now
you're still here somehow
my heart won't let you go
and I need you to know
I miss you
sha la la la la
I miss you

I miss your smile
and I still shed a tear
every once in a while
and even though it's different now
you're still here somehow
my heart won't let you go
and I need you to know
I miss you
sha la la la la
I miss you

Na het liedje begint iedereen te klappen en we hebben allebei tranen in onze ogen. Inees komen Jonas en Seppe naar voren en ik kijk hen verbaasd aan...



O God, weet je dat ik bijna zat te wenen?? Zo triest. Wat Seppe en Jonas doen lees je volgende keer wel wat ben ik toch gemeen. En o wat een lekkere pindanootjes heb ik hier toch * breekt er weer een open en steekt het in mijn mond*