72

Mijn - ozo geweldige - wekker ging af. Ik sloeg er met mijn vuist erop en het irritante geluid stopte meteen. Wat haatte ik maandagochtenden zo erg. Ik liep naar mijn kledingkast toe en pakte daar een broek en shirt uit. Ik douchte snel en droogde me daarna af. Ik kleedde me om en deed mijn make-up. Ik liep de trap af naar beneden. Niemand was er - zoals gewoonlijk. Mijn ouders en broertje werden altijd later wakker dan mij - zo oneerlijk. Ik maakte voor mezelf een ontbijt. Pakte mijn tas en liep naar mijn fiets toe die buiten stond. Ik had helemaal geen zin in school. Ik stapte op mijn fiets en fietste naar school.

Ik deed mijn fiets opslot en liep het schoolgebouw in. Er keken een paar mensen me raar aan en begonnen daarna te fluisteren. Ik hoorde mijn naam bij verschillende mensen vallen. Wat was er met mij? Had ik iets op mijn kont? Was mijn broek gescheurd? Zat mijn broek in mijn sok? Had ik iets verkeerds aangedaan vandaag? Ik gooide mijn kluisje open en pakte de boeken die ik nodig had voor de volgende twee lessen. Ik deed mijn kluisje dicht en zag in mijn ooghoeken Sophie aankomen lopen. Sophie is een vriendin was school. Ze was net als Sadie - alleen iets minder druk. 'Hello!' Riep ze vrolijk en gaf me een knuffel. 'Hey.' Ik knuffelde haar terug. 'Dus eh... Je hebt me wel veel te vertellen.' Zei Sophie en wiebelde met haar wenkbrauwen. Ze had een grote grijns op haar gezicht. 'Uhm...' Mompelde ik en keek haar vragend aan. 'Weet je het niet? Dit weekend...' Probeerde ze me op weg te helpen. Dit weekend... Sadie was er. Naar de disco geweest. Met Jake gezoend. Met Justin uit eten geweest. Dat was het! Iedereen keek me zo aan omdat ik met Justin uit ene was geweest. 'Oh ja, dat.' Mompelde ik. Ik was helemaal vergeten dat iedereen me aan zou kijken en iedereen over me zou gaan praten. Ik zou worden gehaat door zoveel onbekende mensen. Maar ook geliefd. Ik vond het totaal niet leuk. Maar ik hield van Justin en ik had het ervoor over.