10: Can't believe it.

Remus POV.
Je wist niet wat te doen, hij stond er echt. Was je aan het dromen? Je keek naar Harry, die was ook stil. Je kon het niet geloven hij was in leven maar hoe? Je zag hem vallen, je hield Harry nog tegen, je voelde de pijn die maar niet weg ging. Je had nooit gedacht dat je dit zou meemaken en nu stond hij daar, hij keek je aan en naar Harry en toen weer terug. "Maanling, Harry..." De stem was zwak, zijn stem was zwak maar de emotie was te horen. Je kon niks zeggen en er ging van alles door je heen. Hoe kon dit? Waarom is die niet dood? Hoe kwam die terug? "Sirius, ga zitten," klonk de stem van Perkamentus door de kamer. Sirius reageerde door stappen te zetten naar de dichtstbijzijnde stoel. Je volgde hem alsof die elk moment in rook zou kunnen opgaan, bang om weer je beste vriend te verliezen. Sirius ging allen niet naar een stoel maar stond nu ongeveer tussen jou en Harry. Harry sprong als eerste op en omhelsde hem. "Ik wist dat het jou patronus was," hoorde je hem zeggen maar je wist niet wat hij bedoelde. Sirius richtte zich op jou maar je was verstijfd en opeens kwam alles terug. Je sprong uit de stoel en greep Sirius. Jullie omhelsde elkaar als verloren broeders, zo was het ook bijna, jullie waren bijna broeders. Jullie deelde de beste tijd van jullie jeugd en waren altijd onafscheidelijk geweest. "Het voelt zo goed je weer te zien," wist je uit te brengen. Jullie lieten los en je zag tranen in de ogen van Sirius. Zelf voelde je ook dat je ogen nat waren. Sirius huilde nooit alleen toen Stacey vertrok en je vermoede dat hij ook bij de dood van James had gehuild, maar toen werd die naar azkaban gestuurd dus je wist het niet. Harry deed ook moeite om niet te huilen en Perkamentus glimlachte zoals alleen hij dat kan."Ga zitten," zei die terwijl die een stoel tussen die van Harry en mij toverde. Sirius ging dankbaar zitten. "Hoe is die terug gekomen?" Flapte je eruit zonder erbij na te denken dat Perkamentus dat misschien niet wist en blijkbaar klopte dat want je hoorde hem diep zuchten. "Ik had gehoopt dat jij me misschien iets meer had kunnen vertellen al heb ik wel een vermoede." Vragend keek je hem aan en toen je merkte dat er geen vervolg kwam wist je dat dit onderwerp afgesloten was. Je keek naar Harry, hij twijfelde dat kon je zien maar toen opende die z'n mond. "Waar gaat Sirius heen professor?" Je zag perkamentus lachen, waarschijnlijk had hij die vraag verwacht. "Gewoon terug naar huis. Het is van belang dat de dooddoeners er niet achter komen dat die in leven is zijn dood werkt in ons voordeel. Bellatrix denkt dat het huis nu tot haar behoort."