Dropje speciaal deel 2 - de schat in de grot der dromen

We zitten met z`n allen in het kantoor van mijn baasje.
Ik ben het wachten zat en ga naar Flo.
Ik loop door het park, het is gesloten dus erg rustig.
Normaal is het op maandag heel erg druk, toen de agenten weg waren had mijn baasje het park meteen gesloten.
De verblijven zijn leeg, de dieren zitten binnen, wachtend op nieuws van mij.
Als een pinguïn hoort dat ik langs loop, komt hij meteen naar buiten:,,Is er al nieuws?” vraagt hij nieuwsgierig.
,,Nee niks” antwoord ik.
Ik loop door.
Daar is het verblijf van de dolfijnen al.
Ik kruip onder het hek door.
Een heleboel dolfijnen zwemmen met volle vaart naar me toe.
,,Moet je horen wat we ontdekt hebben!”,,Het is ongelofelijk!”,,We konden hier al die tijd al weg!” Alle dolfijnen roepen door elkaar.
,,Wat is hier aan de hand?” vraag ik.
,,We hebben een onderwatertunnel naar de vrijheid gevonden!”
,,Wat is daar zo interessant aan?” vraag ik.
,,Nou, het is vlak bij een of andere rare grot” roept een andere dolfijn.
,,Dat moet Ladia weten”en ik spurt weg!

Als ik terug kom met Ladia achter me aan, zitten de dolfijnen al op me te wachten.
Ik ren naar het omkleedhokje en pak haar wetsuite.
Ladia trekt hem gauw aan en duikt in het water.
,,Wacht even” mompelt ze en klimt weer uit het water.
Snel loopt ze naar een tas en pakt er een pakje uit.
,,Ik weet dat je een kat bent en niet van dit soort dingen houdt, maar je vindt het leuk om te zwemmen is ’t niet?” Ze duwt me het pakje onder de neus.
Ik snuffel eraan en krab hem open: het is een klein wetsuitje die eigenlijk voor honden bedoelt is maar heeft ze hem naar katfiguur gemaakt.
,,Hij is heel makkelijk en je krijgt het niet zo snel koud” Je kan aan haar zien dat ze zich er niet gemakkelijk bij voelt.
Ik pak hem vast probeer mezelf erin te wurmen.
Ladia zet een plastik glimlach op haar gezicht en begint me te helpen.

Als ik de wetsuit aan heb bekijk ik mezelf in de spiegel van het kleedhokje.
Ladia en ik duiken in het water, snel komen er een paar dolfijnen naar ons toe en duwen ons richting de uitgang die ze hebben ontdekt.
Wij werken niet mee en komen uiteindelijk weer boven.
,,We hadden nog niet genoeg lucht jongens, we zwemmen er naartoe en nemen een hap lucht” Ladia kijkt de ja-nikkende dolfijnen streng aan en zwemt dan richting de uitgang.
We nemen een grote hap lucht en duiken dan naar beneden.
We zwemmen dieper, en dieper, en dieper.
Dan zien we de tunnel en zwemmen er doorheen.

Aan de andere kant zwemmen we vlug weer naar boven.
,,Kijk, daar is de grot” zegt Flo tegen me.
We klimmen op de kant en lopen naar het bordje naast de grot:

wie deze grot durft te betreden,
moet niet bang zijn voor zijn dromen,
je kan niet omkeren,
want dan zal ik je flamberen!!!!!

,,Degene die dit bordje heeft gemaakt kan niet rijmen” zegt Ladia schamper en ze wil de grot binnen lopen.
Maar ik spring voor haar voeten.
,,Ik heb de waarschuwing gelezen en ik ben niet bang” zegt ze kwaad en stampt naar binnen.
Snel ren ik achter haar aan.
Als ik haar bereikt heb kijk ik haar kwaad aan.
Ze loopt met een snelle pas en ik moet bijna rennen om haar bij te houden.
BOEM!! Ladia had de muur niet gezien en liep er dus keihard tegen aan.
Langzaam wankelt ze achteruit en ploft neer op een steen die langzaam inzakt.
Langzaam schuift de deur open en is wat daar achter verscholen zat te zien.
Er stapt een lang, mager figuur uit de duisternis:,, Aah, daar heb je die bemoeizuchtige kat weer, en haar baasje” BLIEP: hij laat een kooi naar beneden vallen.
Boos begin ik te blazen en te grommen.
,,Hoe kan je mijn kat herkennen als je haar nog nooit gezien hebt?” vraagt Ladia kwaad en ze pakt de tralies vast.
,,Herken je me niet meer?” en met een vals lachje pakt hij een paar kussens en duwt die onder zijn pak.
,,Meneer Klofskie!” roept Ladia uit.
,,Heel goed meisje, maar ik wil jullie nu aan mijn baas voorstellen.” Hij doet een stap opzij en een reus van een figuur komt naar voren.
Opeens begint hij te flikkeren en dan verdwijnt het figuur.
,,Hé, rot lampen, ik koop nooit meer iets bij de goedkope demoon” een klein mollig mannetje komt naar voren stappen en kijkt ons minachtend aan.
,,Dus jij bent die beroemde kat, ik heb al veel over je gehoord, het schijnt dat je heel slim bent”
,,Dat is ze ook” zegt Ladia trots.
,,Kan me niet schelen!” Schreeuwt hij.
,,Wij geldverslaafde demonen – ja, die bestaan echt, het is een bepaalde soort-
zijn veel slimmer dan het normale volk” Hij trekt weer een vals lachje en zegt dan:,,Klofskie, breng ze naar de dromenkamer”
,,Ja meester” Klofskie laat een stalen plaat eronder schroeven en haalt ons dan naar boven.

,,En nu?” vraagt Ladia.
Ik kijk rond en langzaam begin ik dingen te zien.
Het is een ruimte vol grommende honden, ze blaffen en proberen me te bijten.
Ik begin heel zielig te piepen, dan wordt er aan me geschud en de honden zijn weg.
,,Dropje, we krijgen allemaal dromen te zien, op die muur heb ik gelezen dat als je niet in je dromen gelooft, je er dan uit kan” opgewekt kijkt ze me aan.
,,O nee! Daar zijn die honden weer!” Ladia doet haar handen voor haar ogen en schudt haar hoofd heen en weer.
Ik leg mijn poot op haar been en kijk haar doordringend aan.
,,Je hebt gelijk Dropje, ik moet er niet in geloven!”
We staan op en we lopen richting de uitgang.
Langzaam verdwijnen de honden en de deur.

,,Klofskie, ik heb meer geld nodig, ik ben te klein en ik mag nooit in een disco naar binnen omdat ze denken dat ik 5 ben!” schreeuwt de demon uit.
,,Uw wens, is mijn bevel, meester”en hij schuifelt naar achter.
Dat is het! Denk ik.
,,Hoorde jij dat ook, Dropje? We hoeven alleen maar zijn geld af te pakken en hij wordt te klein!”
Onopgemerkt schuifelen we richting de buit.
Snel pakt Ladia een zakdoekje uit haar zak en vouwt hem open, en open, en open tot het een gigantische lap is.
We leggen de lap over het geld en pakken de einden bij elkaar.
,,Alles wat hier in zit is nu van ons!”roept Ladia.
,,NEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!”roept de demon.
Langzaam wordt hij steeds kleiner, en kleiner en toen was hij niet meer te zien.

,,Demonen en een grot der dromen? Jongedame, u heeft net zoveel fantasie als uw vader” spottend kijkt de agent naar Ladia.
,,Gelukkig is die demon verdwenen en is Klofskie opgepakt” zegt mijn baasje.
,,Ja, hoe meer geld hij had, hoe groter hij werd.
We lopen richting de kant waar de dolfijnen nog steeds zitten.
,,Wat knap dat je die demon hebt gepakt Dropje!”,,Mag ik een handtekening??” Het is een gedoe en gedrang bij de kant en iedereen wil een handtekening.