Dropje speciaal deel 1 - het gestolen geld

Buiten klinkt een grote knal, ik –Dropje- zit voor het raam.
Het is Kerstmis, maar het onweert al de hele dag.
Ik spring van de vensterbank en begin bij mijn baasje te zeuren om eten.
,,Wil mijn lieve zwarte poesje eten?” Zegt Ladia terwijl ze me kriebelt.
Ik kijk haar aan en miauw.
Ladia staat op en loopt naar de keuken, ik huppel achter haar aan.
Ze pakt mijn bakje en vult hem met brokjes.
Ik snuffel eraan en kijk dan afkeurend weg.
,,Jij wilt natuurlijk iets bijzonders op 1e kerst avond!” en Ladia pakt mijn bakje en doet de brokjes weer terug in het doosje.
Ze doet de slippers aan en loopt de natte kou van buiten in.
Daarna komt ze kletsnat terug met een blikje.
De inhoud van het blikje doet ze in mijn bakje en zet hem terug op zijn plek.
Ik ruik aan het spul dat erin zit en begin meteen te eten

De volgende ochtend is de het onweer opgehouden en het druppelt nog een beetje na.
Ik rek me uit en stap uit mijn mandje.
Even een frisse neus halen hoor, denk ik.
Ik loop door het kattenluikje en stap meteen in een grote plas.
Ik spring er meteen uit en ik loop door.
Eerst naar Flo, denk ik.
Flo is een dolfijn in het dolfinarium, ze is mijn beste vriendin.
Ik snuif de frisse ochtendlucht in en loop stevig door.
,,Ha die Dropke, wat doet gij zo vroeg op?” vraagt Gert. Gert is een zeehond die pas geleden hier naar toe is gekomen.
,,Ik maak een kleine ochtend wandeling” roep ik terug en loop door.
,,Ha die Dropje!” roept Manous de pinguïn.
,,Hoi Manous!” roep ik terug.
Ik loop door.
Dan kom ik bij het bassin van Flo en wat andere dolfijnen.
Ik kruip onder het hek door en loop dan naar de steiger.
,,He Flo! Waar zit je?” roep ik, maar ik krijg geen antwoord.
Ik loop weer terug naar het hek en kruip er weer onderdoor.
Ik weet precies waar ze uithangt: binnen.

Als ik een tijdje later bij het gebouw waar de shows gehouden worden aan kom, zoek ik naar een plekje waar ik naar binnen kan.
He, wat gek, de deur staat op een kier!
Voorzichtig kruip door de kier heen en loop naar het glas.
Hmm, vreemd, geen dolfijn te zien.
Ik loop naar de personeelsdeur.
Hè? Maar die staat ook al op een kier.
Ik kruip weer door de kier en kijk rond: hm, ze mogen hier weleens opruimen.
Ik loop door naar de deur van de steiger: die is wél dicht.
Ik spring omhoog en trek aan de deur.
Ships, op slot.
Ik loop naar een andere deur, die staat ook op een kier.
Ik loop naar binnen: het is de viskeuken, ook niet bepaald netjes.
Ik snuffel wat rond naar een ontsnapt visje maar helaas, er ligt niks.
Ik loop naar een deur die ook naar de dolfijnen leidt, ik spring naar de klink en trek eraan: hij gaat open.
Ik loop naar binnen en kijk naar de grote tribunes die ik vanaf hier goed kan zien.
Ik loop over het platform en roep:,,Flo! Waar zit je toch?”
Geen antwoord.
Ik loop naar de achterkant: allemaal rugvinnen: ze slapen.
Ik tik met mijn pootje op het wateroppervlak.
,,Waarom maak je me wakker?” een dolfijn met een slaperige snuit komt naar me toe zwemmen.
Ik herken de dolfijn meteen: het is Flo’s moeder.
,,Waar is Flo?” vraag ik.
,,Flo slaapt nog, het was een lange nacht. Laat haar maar doorslapen”
,,Waarom, wat is er dan gebeurd?” ik brand van nieuwsgierigheid.
,,Dat vertelt Flo je later wel, ik ga nu weer verder slapen, kom maar tegen het middaguur” en Flo’s moeder zwemt terug naar haar plek.
,,@#$%&*! Wat is hier gebeurd!?” komt er uit de keuken.
Snel ren ik er naartoe, midden in de viskeuken staat mijn baasje.
,,Jij hebt dit gedaan hè?” woedend komt mijn baasje op me af en pakt me bij mijn nekvel, ik begin hevig te blazen en om me heen te slaan met een blik op mijn kop die hij meteen herkent:,,Jij was het dus niet”. Zuchtend zet mijn baasje me weer op de grond.
,,Wie was het dan?” roept hij uit.
Uit het bassin van de dolfijnen komt een hoop geluid.
,,Zij weten het dus wel” zuchtend loopt hij naar de dolfijnen toe en gaat op zijn hurken zitten.
Luid piepend en krakend zitten Flo en haar vriendinnen bij de rand.
,,Wist ik maar wat jullie zeiden” zuchtend gaat hij naar de omkleedruimtes.
,,Pap, pap! Waar ben je!” mijn geliefde bazin Ladia kom binnenrennen.
,,Wat is er lieverd?” ik kijk vol walging weg: hij heeft z’n wetsuit half aan!
,,Pap, die meneer van de dolfijnenfokkerij is er!”
,,Wat? Nu al? Hij zou pas om elf uur komen!” snel gaat hij weer terug naar de kleedruimte om zijn gewone kleren weer aan te doen.
,,Pap, het ìs elf uur”en terwijl Ladia dat zei kwam die meneer binnen.
,,Jongedame, weet u misschien waar de directeur van dit gedoe is?” vraagt hij met een deftige stem.
,,Ah, meneer Klofskie, daar bent u, zullen we naar mijn kantoor gaan?” vraagt mijn baasje terwijl hij naar de deur loopt.
Ik loop achter de mannen aan.
Meneer Klofskie kijkt naar me en ik trek meteen mijn liefste ogen.
,,Is die kat van u, meneer?” vraagt meneer Klofskie afgrijzend aan mijn baasje.
,,Ja, die kat is van mij, ze jaagt op het ongedierte hier” inmiddels zijn ze aangekomen bij het kantoor.
Mijn baasje doet de deur niet helemaal goed dicht zodat ik kan meeluisteren.

,,Wat wil hij doen!?” vraagt Flo verontwaardigd.
,,Hij wil het dolfinarium verkopen” zeg ik.
,,Maar waarom?”
,,Hij zei dat veel geld en het voedsel gestolen waren en toen bood kotskie aan om het park aan hem te verkopen”
,,Het is Klofskie”
,,Jaha, weet ik, maar ik moet van hem kotsen dus zeg ik Kotskie” zeg ik.
,,Ik ga uitzoeken wie de dader is” zeg ik triomfantelijk.
,,Weet je zeker dat hij vanavond weer komt?” vraagt Flo.
,,Ja, want jij zag dat hij opeens snel wegmoest en daarom niet alles mee kon nemen”

Die avond kom ik terug op de steiger met de microfoon in mijn bekje.
,,Goed, jullie snappen het?” vraag ik.
De dolfijnen knikken.
Ik loop naar de viskeuken en ga onder de tafel naast de kluis liggen.
Ik wacht, en ik wacht, maar er gebeurt niks.
Langzaam doezel ik in slaap.

Ik word wakker van een rollende emmer.
Ik kijk op en zie dan dat er een zwart gekleed persoon door de keuken scharrelt.
Als hij zich naar de kluis beweegt, spring ik onder de tafel vandaan en begin te blazen en te grommen.
De dolfijnen horen dat en beginnen allerlei geluiden bij de microfoon te maken.
Ik had voordat ik naar de keuken ging een kleine luidspreker naast mijn baasjes bed gelegd zodat hij wakker zou worden als er geluid uit kwam.
Een paar minuten later komt mijn baasje in zijn badjas binnen stormen met Ladia sjokkend achter hem aan.
,,Wat is hier aan de hand?” roept hij uit.
Ik ben in de deuropening gaan staan en ik kijk mijn baasje uitdagend aan.
,,$%#&@! Rot kat!” en hij stormt achter me aan.
Als hij bij me aangekomen is sta ik met al mijn haren overeind te blazen tegen de indringer.
Mijn baasje grijpt meteen in en roept tegen Ladia:,,Bel de politie, snel!”

,,U heeft een zeer grote fantasie, meneer” zegt een agent.
,,Ik heb het niet verzonnen, ik zweer het! Mijn kat Dropje en de dolfijnen hebben de dief gevangen!” De agent kijkt hem ongelovig aan en noteert wat op zijn blocnote.
Mijn baasje komt naar me toe en zegt:,,Dropje, alsjeblieft, zorg ervoor dat die agent me gelooft,” wanhopig kijkt hij me aan.
Ik loop naar meneer Klofskie (die ook was komen opdagen) en ga naast hem zitten.
Als de dief langs komt, sist Klofskie tegen hem:,,Je hebt het weer verpest, Koen, verpest het de volgende keer niet of er zwaait wat!”
Snel loop ik naar een agent en ga aan zijn broek hangen.
,,Hé, poes, laat mijn broek ‘ns los! Het is een duur stofje hoor!” geïrriteerd schud hij zijn been.
Ik klim naar boven en begin dan in de richting van meneer Klofskie te blazen.
,,Meneer Berends, u moet echt beter op uw kat letten,” de agent trekt me weg en zet me op de grond.
Ladia komt naar ons toe lopen en zegt:,,Maar dat geld is nog niet terecht.”
,,Ik weet het Ladia, ik weet het”
WORD VERVOLGD