3.0 The truth...

Shayenne p.o.v

Och shit hé, er loopt hier nog een vampier rond, en deze is een killer vampire, och hij is vast niet zo eentje die ze dan opruimt, dus dat vraagt gewoon om problemen. Ik liep richting mijn auto, stapte in en reed weg. Onderweg naar huis bedacht ik hoe ik me hieruit kon redden. Ik heb geen zin om terug te verhuizen. Toen ik terug thuis was haalde ik een bloedzakje uit de kelder en schonk wat in een wijnglas. Ik zal maar niet te veel zorgen dat ik ontdekt word door Stefan want hij is misschien wel beter te vertrouwen dan die andere gast. Ik ging de trap op naar boven, richting een kamer dat ik voor mijn hobby heb gemaakt. IK ontwerp graag dingen maar wat ik het liefst ontwerp zijn toch wel kleren. Ik hield me een nacht bezig met kleding ontwerpen en schetsen maken voor een ander kledingstuk. Toen het ochtend was en ik keek op de klok was het al 9.00 am. Ik zal maar beter wat gewoon mensen drinken en eten gaan kopen want ik zal nog wel vaak mensen over de vloer krijgen. Ik nam mijn zwarte leren jas nam mijn autosleutels. Ik liep naar buiten, en stapte in mijn auto, ik nam mijn zonnebril uit het laadje want de zon scheen. Dankzij een heks dat Katherine kent kan ik in het zonlicht lopen. Lapis lazuli, ik heb een ketting met de edelsteen, maar die draag ik niet. En ik heb een voorraad met Lapis lazuli edelstenen, een kistje vol. Ik heb een piercing ontworpen voor in mijn navel waar een glimmende lapis lazuli inzit. Dat vond ik veel cooler. Ik heb veel sieraden ontworpen en er altijd een lapis lazuli ingestopt. Ik zag net een jongen uit het huis van Elena lopen, hmm vast haar broer ofzo. Toen hij me zag glimlachte hij naar me en ik glimlachte terug. Ik reed de oprit af en reed richting het centrum naar supermarkt. Toen ik plots door mijn achteruitkijkspiegel een antieke lichtblauwe mustang zag rijden. Och man nu zullen we het krijgen, het was die gast die gisteren dat meisje leegzoog. Ik parkeerde op de parkeerplaats van de supermarkt en stapte uit. Die gast parkeerde naast me, ik stapte uit en negeerde hem. Ik liep de supermarkt in en nam een mandje. Ik begon naar de frisdranken te lopen. Ik nam 6 blikken Ice Tea mee, 8 blikken Cola, en 5 blikken Fanta. Toen liep ik richting de drank, ik nam 2 flessen porto, 4 flessen whisky en 2 flessen Martini rosato. Ik denk dat het zo wel genoeg is. Ik hoorde die gast achter me lopen. Ik draaide me om en vroeg ‘Is er iets?’. Hij keek me alleen aan en zei niets. Ik haalde mijn schouders op ‘Ook goed’ en liep richting de kassa. Toen ik had betaald liep ik met twee zakken richting mijn auto. Ik hoorde die gast ook achter me aan komen. Ik stopte alles in de kofferbak, toen ik net de klep dicht wilde doen stond hij naast me. Ik deed de klep gefrustreerd dicht, en draaide me richting hem. Hij schrok blijkbaar van mijn reactie. ‘Wat moetje?’ siste ik tegen hem. Hij kwam dichter naar me toe staan en zei ‘Wat was dat van gister?’. Hij bleef uiterst kalm, hmpf hij is goed. ‘Gaat je geen zak aan’ en ik liep langs hem heen richting de bestuurderskant van de auto en stapte in. Ik startte de auto en reed met piepende banden weg. Hij achtervolgde me en dat maakte me echt furieus, ik trapte het gaspedaal nog meer in. Ik kon hem niet afschudden, godver. Eenmaal thuis reed ik de oprit op. Hij stopte voor mijn huis en stapte ook uit. Hij nam mijn arm beet en vroeg me nogmaals ‘Wat was dat gister?’. Ik rolde met mijn ogen en zei ‘Dat gaat je geen zak aan’ zei ik terug. Nu nam ik een de tijd om hem eens goed in me op te nemen. Ravenzwart haar, gespierd, scherpe gelaatstrekken en ijsblauwe ogen. Hij was niet mis maar dat zijn alle vampieren. ‘Damon wat doeje?’ vroeg een stem hysterisch.’Wat deed je daar gister?’ vroeg hij terug aan me, Elena negerend. ‘Wil je me nu loslaten, of hoe zit het?’ snauwde ik recht in zijn gezicht. Hij nam mijn arm strakker vast. IK hoorde dat Elena naar Stefan belde. ‘Waarom zei je dat gister?’ vroeg Damon aan me. ‘Wat?’ vroeg ik ‘”Vergeet het niet op te ruimen” is dat het?’ vroeg ik verbijsterd. Ik had nu door dat ik nogal dicht tegen hem aanstond. ‘Wie ben je eigenlijk?’ vroeg hij dan. Ik zuchtte geergerd. ‘Wie ben jij eigenlijk?’ vroeg ik terug. Ik hoorde dat hij begon te grommen. ‘Zeg hou je een beetje in wilje?’ zei ik en rolde met mijn ogen. ‘Ga je nog antwoorden?’ vroeg hij wat ongeduldig. Ik zag dat Elena wat bang naar ons keek, ze kent hem dus. Ik hoorde een auto met piepende banden stoppen. Het was Stefan, hij kwam naar ons toe en ging naast Elena staan. Ik had nog altijd mijn ogen gericht op Damon. Ik zuchtte ‘Als je me loslaat, beantwoord ik je vragen goed?’ zei ik dan maar ik had geen zin in dit gedoe. Ik zag dat Elena naar Stefan keek van “doe toch iets!” maar hij bleef maar kijken. Ik voelde de grip om mijn arm verslappen. ‘Goed’ zei hij en liet mijn arm geheel los. Ik liep langs hem heen en haalde de zakken uit de kofferbak. Ik liep naar de deur en opende het. Hij liep naar de deur maar kon niet binnen. Stefan en Elena stonden daar nog. Ik zei tegen ze ‘Ik denk dat jullie het beter ook te weten komen, dat is het beste, denk ik’ terwijl ik het zei fronste ik. ‘Kom maar binnen’ zei ik tegen Stefan en Damon. Ze liepen naar binnen ik zei dat ze mochten zitten ze gingen zitten, ik gaf een blikje Cola aan Elena. En ik liep naar de keuken ik zette de zak op het eiland. Ik haalde 3 wijnglazen tevoorschijn en liep weg.