Chapter 8

Ik had Embry sinds onze kus niet meer gezien. Hij zou me waarscijnlijk eventjes alleen laten om me te laten nadenken.
En of ik had kunnen nadenken. Ik wou vandaag iets leuks doen, ik was het beu om opgesloten te zitten met mijn gedachten.
Vandaag ging ik shoppen met Alice. We waren beide zeer modebewust. Dus het beloofde een leuke dag te worden.

We kwamen aan in Seattle, en het eerste wat we deden was naar de grootste winkel gaan die er was. Het was geweldig!
We pasten wel honderden jurkjes, broeken, blousjes,...
Uiteindelijk gingen we beide naar buiten met 2 grote zakken vol met spullen. En aangezien geld voor ons geen probleem was, moesten we niet zien naar wat we kochten.

Na al dat shoppen besloten we -of ik toch- om nog iets te gaan drinken. We zetten ons samen aan een tafeltje in een gezellig cafétje waar bijna niemand was. Ik vond dat ik er met haar eens over moest praten met al dat gedoe van Embry.

'Zeg, Alice.. Wat vind jij van Embry?'
'Huh? Embry? Hoe kom je daar nu bij?' vroeg ze wat verbaasd.
'Wel, euh, wij zien elkaar nog al graag zou ik zo zeggen.' zei ik wat onwennig.
'Aahzo, euhm wel ja. Ik vind hem wel een van de tofste. En knapste.' knipoogde ze.
Oke dat zat goed. Ze vond hem dus niet verschrikkelijk.
Ik besloot er nu toch maar over te stoppen.