Fourth.

@ Marilyn
"Marilyn?"
Ik draaide me geschrokken om: ik dacht dat ik iemand mijn naam hoorde fluisteren. Ik keek gespannen rond maar zag niets. Er bewoog alleen iets in de schaduw van een huis, vast een zwerfkat.
Ik schudde mijn hoofd en lachte. Het was vast de wind ofzo. Ik moest me geen gekke dingen in mijn hoofd gaan halen.

@ Luanh
Ik hield gespannen mijn adem in. Ik had haar naam te hard gefluisterd en ze had me gehoord. Ik kroop nog iets dichter tegen de muur aan en hoopte dat ze me niet zou zien. Gelukkig draaide ze zich weer om en liep verder.
Toen ze de straat uit was, liet ik me op de grond zakken. Een wanhopig gevoel overweldigde me, en sleurde me mee zoals de golven in de zee hadden gedaan op die dag...
Ik moest een slaapplek zien te vinden. Maar waar was ik veilig? Ze zouden me herkennen, dat kon niet anders.
Ineens kwam er een dikke, rode kat de hoek om. Zijn dikke vacht was lang en zat vol met vuil en klitten. Hij spinde en vleide zich tegen mij aan.

Sowrry mensjes, dit deeltje is heel slecht. Maar ik moet eten, sorryy!!