HP - You want to forget me ... I never forget YOU ! [1]

Dag 1. Moeilijkheden.

Ik zag mezelf daar zitten,
gedumpt en in de spiegel.
Er viel een traan op mijn wang. Wat bezielde me?
Gewoon een achterlating van je ouders achter de rug.
Nouen? Nee, ik kon daar gewoon niet tegen.
Er werd op de deur geklopt.
Kon mij niks schelen, laat ze maar mooi kloppen !
Als ik hier maar uit kon huilen.
Ik plofte op mijn bed en douwde mijn hoofd in mijn kussen.
Zo, nu kon niemand me meer zien. Jimmy liep de kamer in.
'Demi? Demi?' 'Wattt?'
ik keek hem slaperig aan, net alsof ik niet al een paar uur wakker was. 'Wil je zo met mij spelen?'
'Nee, ga weg' Normaal gesproken hield ik van mijn broertje. Maar nu niet. Nu voelde ik me rot.
Ik ging aan mn bureau zitten en pakte mn wiskundeboek tevoorschijn. Pfoehw, die sommen zijn moeilijk !
Ik keek in mijn spiegeltje en liet een traan op mijn wiskundeboek vallen. Er liepen letters uit !! Van schrik liet ik mijn spiegel die ik van mijn moeder had gekregen op de grond vallen. 'Shit' Ik kon de tranen niet meer binnen houden en barstte in huilen uit.
Mijn moeder was dood ,
mijn vader had me achtergelaten ! En nu ? Nu zat ik in een pleeggezin met een pleegmoeder en een pleegvader en heleboel pleegzusjes en pleegbroertjes. Ik had nog één echte broer,
of naja, broertje: Jimmy. Die vermaakte zich hier prima.
Maar vandaag , vandaag zou ik mijn vader terug gaan zoeken !

iloveyouu, lief dagboek. xx Demi