Now he knows

nicholas pov

" mam!! ik ga even een stuk wandelen ben met eten wel terug "
~" is goed lieverd "
langzaam liep ik na de park wat vlak bij was
zou haar adres in de telefoonboek staan ?
ik zocht haar adres op en vond het ook nog
ik besloot er langs te gaan
> half uur lopen verder <
daar stond ik dan voor haar huis te bang om ook maar op de bel te drukken
toch moest ik het doen en deed ik het ook
*rinnnggg*
niemand deed open misschien was ze er wel niet
nog eens proberen
*rinnnggg*
eindelijk hoorde ik voetstappen naderen
maar het was niet skkyeee die open deed
" uhm hai kan ik je helpen : zei de vreemde jongen in de deuropening
"ja ik zocht skkyeee? woond die hier ?"
~" skkyeeeeeeeeeeee !! staat iemand voor je aan de deur "
" wil je misschien binnen komen ?"
wie was die jongen haar vriend? iemand van werk ?
"uhm ja dankje "
eerste wat je op viel in het huis was dat het gezellig was
ik werd uit mn gedachten getrokken door een oor verdovende geschreeuw
en kwamen er twee identieke jongetjes uit de woonkamer gerend
" NATHANIEL EN JONATHAN HIER KOMEN NU !!! "
skkyeee kwam ook uit de woonkamer gerend
en de twee jongetjes rende giechelend na boven
en ik stond stom verbaast te kijken
"wat doe jij hier ?" verbaast bleef skkyeee staan
en werd ik de werkelijkheid weer in getrokken
"i ik uhm h heb zoons ? j je h h hebt nooit g gezegt dat j je in v verwachting was v van t tweelingen "
ik voelde tranen op komen maar ik hield ze onder druk
de twee jongetjes kwamen weer na beneden gerend
" mama je moet wel achter ons aan komen anders is niet leuk spelletjes meer " zij 1 van de jongetjes ze leken zo veel op elkaar
"winloo kun jij de jongens mee na boven nemen en jongens luisteren graag anders kunne jullie dat verjaardags feestje wel vergeten oke ?"
~" ja mama kom jij zo wel kusje brengen ?"
"natuurlijk kom ik zo kusje brengen lieverd "
gehoorzaam liepen de jongens na boven
skkyeee wende zich weer tot mij
maar zei niks
" h hoe heten z ze ?"
terwijl ze begon te praten liep ze na de woonkamer ik nam haar voorbeeld en volgt haar
~" nathaniel en jonathan ze lijken op je zo als je wel gezien hebt"
ze was opvallend rustig alsof ze zich gewonnen gaf of gewoon geen moeite meer deed
eigenlijk als ik goed keek zag ze er moe en kapot uit
" toen je laast zei dat ik wist dat ik niet terug zou komen toen ik die deur uit liep had je geen gelijk "
ze keek op wat had ik haar gemist nu nog miste ik haar
ze was zo kalm ik kon haar zien na denken
" waarom bleef je dan weg nicholas? "
~" ik ik weet het niet skkyeee ik was bang maar dat is geen excuus ik weet het niet "
~"jonas je vergeet dat ik in het zelfte zat als jij alleen ik heb de jongens negen maanden gedragen ik was ook bang en mijn ouders hadden me na jou vertrek er uit gegooide"
geschrokken keek ik haar aan haar ouders hadden haar er uit gegooide
zwanger en al ?
"het spijt me zo skkyeee ik weet niet hoe ik het goed kan maken "
ik zag een traan over haar wang gaan
"ik weet niet of je dat wel kan nicholas "
ik wou zo graag dat ze me weer ging vertrouwen
maar ik weet dat de wond te diep zat om gelijk van haar te verwachten dat het goed zat
ze zag er zo verslagen uit