002.

2 jaar na de ontmoeting.
zomervakantie 2012.
07/07/2012

Lachend loop ik met 3 drankjes in me handen richting het tafeltje waar we zitten. Tot mijn grote verbazing kijk ik recht in 2 grote bruine ogen van een jongen die daar net nog niet zat. Zijn krulletjes plakken een beetje tegen zijn perfecte gezicht aan. Ik slik even, wat doet hij hier? Zal hij me nog wel herkennen? Hij is nog steeds even knap als 2 jaar geleden bij Koninginnedag en hij straalde nog steeds net zoveel vertrouwen uit alstoen. 'July, schiet eens op!' Hoor ik Maria lachend zeggen. Ik had niet door dat ik was blijven staan en schud mezelf een beetje wakker. Glimlachend zet ik de drie glazen op de tafel. Ik kijk naar de jongen die me alleen maar grijnzend aan kan kijken en lik dan een beetje over mijn lippen, die dankzij de zee naar zout smaken.
'Uhm, wil je misschien ook wat drinken?' Mijn mond voelt droog aan en de woorden die over mijn lippen probeerde te glijden lijken tegen te stribbelen waardoor ik nauwelijks verstaanbaar ben. De jongen schud zijn hoofd en blijft me gefascineerd aankijken en glimlacht naar me. Het werkt me eigenlijk meer op de zenuwen dan dat het me gerust stelt. Ik kijk naar Mae die glimlacht en haar hoofd schud. Ze herkent mijn paniekerige blik, altijd als jongens me lang bleven aan staren ben ik bang dat mijn pruik misschien fout zit en dat het er debiel uitziet, maar dat was niet het geval. Langzaam ga ik naast de jongen zitten. Hij steekt zijn hand uit die ik glimlachend aan neem.
'Jay.' Zijn perfecte glimlach lijkt me nu wat te relaxen en met een grote lach rond mijn lippen kijk ik hem aan.
'July.' Hij knikt en blijft me aanstaren. Ik neem een klein slokje van mijn water en bekijk Jay dan nog eens goed. Hij is niets veranderd. Zijn baardje heeft hij nog en zijn krullen zitten nog steeds zo wild als eerst, iets wat ontzettend sexy is als je het mij vraagt. Ik kijk hem recht in zijn bruine puppy ogen aan en kan niets anders dan in zijn ogen verdrinken. Zijn hand strekt hij uit, ik voel zijn vingertoppen zachtjes mijn wang strelen, zoals hij ook met Koninginnedag deed en moet even slikken. Heel eventjes ben ik vergeten dat Maria en Mae ook nog aan de tafel zitten, net zoals hij zelf lijkt wel.
'Je bent veranderd.' Fluistert hij zachtjes. Gelijk sla ik mijn ogen neer en kijk ik naar mijn zanderige voeten, hij ziet het. Ik wist het. Ik voel hoe zijn hand zich verplaatst van mijn wang naar mijn rug en merk hoe hij iets dichter tegen me aan komt zitten. 'In een goede zin.' Ik glimlach naar hem maar dan wordt ons momentje ruw verstoord door een schelle, ijzige vrouwen stem die mijn naam roept.