What do you want Nicholas ??

skkyeee pov


"SKKYEEE?"
ik herkende zijn stem uit duizenden
maar ik wou niet reageren
" alsjeblieft skkyeee ik wil praten "
hij haalde me in en begon voor me te lopen
ik kon twee dingen doen gewoon stug door lopen of stil blijven staan en aanhoren wat hij te zeggen had
"wat nou nicholas ?"
geschrokken keek hij me aan en begon moeilijk te praten
" i ik het s spijt me"
~" wat spijt je jonas ? dat je vijf jaar weg bent gebleven ? of dat je niet eens durft te vragen of je een kind van je hebt rond lopen ?
wat spijt je jonas ?" zei ik nog 1x na drukkelijk
ik zag hem na denken over wat ik zo juist gezegd had
het koste hem moeite en hij leek van slag te zijn
" het was nooit mijn bedoe..."
~" ach schij toch uit nicholas van af het moment dat je die deur uit liep wist je dat je niet meer terug zou komen "
langzaam knikte hij z'n hoofd en keek me spijtig aan
" het spijt me skkyeee ik had er voor je moeten zijn maar ..."
~" het spijt mij ook nicholas "
langzaam draaide ik me om en liep van hem vandaan
ik wou niet dat hij zag dat het pijn deed
langzaam vulde mijn ogen zich met tranen


nicholas pov

langzaam zag ik haar verdwijnen de hoek om
op het zefte moment kwam joe na buiten met twee tassen vol eten
mij hoofd zat nog steeds bij het gesprek van net
haar stem klonk gebroken maar zij zag er uit of er niks aan de hand was
" en ? hoe ging het ?"vroeg joe zodra hij dichter bij was gekomen
" hmmmm ik weet niet "
meer kon ik niet uit brengen
en dat was ook niet nodig joe begreep het wel
dat deed hij altijd
alleen nu wist ik nog steets niet of ik een kind had
en of het een meisje was of een jongen
ik moest en zou skkyeee weer zien
daar was ik zeker van