Chapter 18 : uitslovers!!!

gwen pov

Als de jongens terug zijn, hoor ik dat Seppe en Jonas morgen moeten nablijven bij mr. Verlinden. "Waarom?" vraag ik en de tweeling kijkt me grijnzend aan. " We vonden dat die saai les gaf en dat die een lelijke tas had..." begint Seppe en Jonas maakt zijn zin af:"... dus hebben we zijn tas wat opgefleurt met mayonaise... en zijn boeken ook." Ik kijk hen even met grote ogen aan en begin dan te lachen. "Morgen ga ik mee naar school, ik wil zijn gezicht zien!"

De volgende ochtend wordt ik gewekt door Embry die me zacht kusjes in mijn nek geeft. "Is het nu al tijd?" kreun ik en ik voel hoe Embry in mijn hals glimlachen. "Je wilt Verlindens gezicht toch niet missen?" Ik sta op, strompel naar de kast en haal een jeans+ t-shirt met een wolf print uit de kast. "Ik ga eerst en dan mag jij.." zeg ik nog altijd half slapend en ik trek naar de badkamer. Als ik klaar ben zie ik hoe Seppe en Jonas Embry zitten te kietelen, iets waar hij echt totaal niet tegen kan. "Moeten jullie geen strafstudie gaan volgen?" vraag ik licht geïriteerd (ik heb dus een ochtenhumeur) en Jonas kijkt me met opgetrokken wenkbrouwen aan. "Gwen, ben je nu al zo lang niet meer op school geweest dat je zelfs niet meer weet dat je pas NA school strafstudie hebt?" Ik zucht en ga naar de keuken. Na vijf minuten komen de jongens ook naar beneden en we (allee, eigenlijk alleen ik en Embry want Seppe en Jonas zitten maar met hun vingers te draaien) eten in en vriendschappelijke stilte het ontbijt op.

Als we in het school aankomen vliegt Vanessa me om de hals. "Ben je er al een beetje over meis?" Ik knik en bekijk Vanessa eens goed. Ze heeft donkere wallen onder haar ogen en de pretlichtjes, die normaal in haar ogen op en neer dansen, zijn verdwenen. "Moet je Claire zien staren." Ik kijk rond, maar zie Claire nergens. "Kind, recht voor je neus." Vanessa wijst en dan zie ik Claire en haar kliekje inderdaad zitten en ze staren met open mond naar iets dat achter me gebeurt. Ik draai me om en zie Seppe uit het raampje van een blauwe sportwagen hangen en naar me zwaaien. "Uitslovers." mompel ik terwijl ik terug zwaai. Gisteren waren ze met Embry moeten meerijden omdat ze van Jay hunne auto niet mochten gaan halen. De tweeling stapt uit en komt naar mij, Vanessa en Embry toe. "Misschien moet je die blonde eens leren hoe ze haar mond moet sluiten." Seppe wijst naar Claire, die haar mond toeklapt en bloost.


Ik was vrijdag en zaterdag dus op kamp voor de gene die het intresseren Ik heb mijn leiding een beetje op de zenuwen gewerkt dus ben ik ook tevreden. (Persoonlijk berichtje voor Lise: Ik heb steurs dus het meeste dwars gezeten. Dieje zei dak moest pompen en in da gwn vergete zeker da dieje geen alzheimer heeft xd