19

~~Fernando Torres~~

Ik was blij dat ik wakker was geworden, zé stond gewoon bij de deur, klaar om te vertrekken. Ik had mijn armen om haar middel geslagen toen ze er vandoor wou. "Scarlett, ga terug in bed liggen.." Zei ik zacht, het leek alsof ik tegen een klein kind aan het praten was. Ze wierp een blik over haar schouder naar mij toe. "Nee, laat me los, het gaat wel..." Ik liet haar niet los, ik schoof gewoon mijn armen onder haar benen en haar onderrug en ik tilde haar gewoon op. Ze liet me gewoon alleen, terwijl ze gewoon een hersenschudding had. Ze spartelde tegen toen ik haar optilde, maar ik negeerde het en legde haar in bed. Ik had gedacht dat ze hier nog wel even zou liggen slapen, dus was ik zelf ook maar gaan slapen, niet dus. Ik zou vanavond niet meer in slaap vallen, ik zou haar in de gaten houden. "Fernando, hou op!" Ik negeerde haar en trok de deken weer over haar heen, ze duwde mijn hand weg, telkens op nieuw. Dat deed me pijn, het kwetste me, je kon gewoon zó aan haar zien dat ze me niet mocht. En het grootste probleem was dat ik juist, in tegenstelling tot haar, haar mocht. Dat mijn humeur beter werd als ik bij haar was, ook al kwetste ze me keer op keer, ik voelde me beter dan ooit.
Toen ze nog steeds aan het tegenstribbelen was pakte ik haar hoofd tussen mijn handen en dwong ik haar om me aan te kijken. "Gedraag je niet als een klein kind, je hebt verdomme een hersenschudding en Ma'am probeert al te ontsnappen, als het aan mij licht, goed dan vertrek ik, maar ga hier niet weg, als het goed is mag je morgen naar huis.." In de loop van mijn speech was mijn grip om haar gezicht verslapt, ze staarde me even afwezig aan en beet op haar lip. "Oke.." Zuchtte ze toen en liet ze zich eindelijk neerzakken op het bed. "Best..." Mompelde ze weer, maar keek mij toen fel aan. "Alleen vandaag, morgen ben ik weg.." Ik zuchtte en beet op mijn lip, morgen was ze weg..I know.

Niet zo groot hoofdstukje, misschien vandaag nog een hoofdstuk!
Reactie, kudoo, abboo??