002

Ik kom net onder de douche vandaan en ik föhn nu mijn haren droog. Ik trek een kort wit rokje aan met een topje met witte en blauwe streepjes. Ik breng mijn oogschaduw en mascara op en poets mijn tanden nog een keer. ‘Ik ben klaar’ zeg ik zelfvoldaan als ik beneden ben en de rest al ongeduldig in de keuken zit. ‘He hè , eindelijk’ zegt Mallory en springt op uit haar stoel. Ik verbaasde me over het feit dat zelfs Daniel zichzelf netjes had aangekleed.

Ik strijk nog even mijn rokjes glad voor mijn moeder op de deurbel drukt. Tante Allison doet open met een big smile en omhelst mijn moeder, ik moest hard mijn best doen om niet met mijn ogen te rollen. Ze zag ons amper staan, ik had geen zin om nog aandacht aan haar te besteden, ik loop snel door naar de tuin. Ik zie dat het al best druk is. Ik zie een meisje dat naar me toe komt gerent en vervolgens haar armpjes om me heen klemt. ‘Laure!’ kirt ze, ze kon mijn naam nog niet zeggen, nu leek het meer op een geluid dat een papegaai zou produceren maar het was wel schattig. ‘Heee Brittany, mijn allerliefste meisje!’ Ik til haar op en geef haar een kus op haar wang. Ik zet haar weer neer en ze rent gelijk weer naar andere mensen, ze was zo’n energiek meisje, ik vraag me af of mijn ouders vroeger ook zo lief voor me waren.. Ik schud de gedachten uit mijn hoofd en ik loop naar de koelkast om wat te drinken te pakken. Ik ga aan een tafel zitten waar een paar andere kinderen zitten die jongen zijn dan mij, ze werken gulzig hamburgers en speklapjes naar binnen. Eerlijk gezegd had ik niet eens zoveel honger, liever wilde ik zo snel mogelijk weer weg. Brittany trekt me aan mijn rokje. ‘Mee trampoline springen!’ schreeuwt ze en ik loop met haar mee naar de grote trampoline aan de andere kant van de tuin. Ik til haar op en zet haar op de trampoline, ik houd haar handjes vast en spring zo zacht mogelijk zodat ze niet zou vallen.
Ze lacht luid en ik probeerde met één hand mijn rokje om laag te houden want door het springen vloog hij steeds omhoog. Er komen nog meer kinderen op de trampoline en Brittany vindt het al snel niet meer leuk. ‘Ik wil af!’ zegt ze boos. Als ik een stap achteruit doe voel ik dat ik weg glijd. Ik knijp mijn ogen dicht en berijd me voor op een val. Daar in tegen voel ik twee armen onder de mijne en met mijn billen tegen zijn benen aangedrukt. Hij laat me los en ik draai geschrokken om. ‘Hee, alles oké?’ zegt hij en glimlacht vriendelijk. ‘Um.. ja dankje.’ Zeg ik een beetje verlegen. ‘Gerard’ hij steekt zijn hand uit en ik schud hem de hand. ‘Lauren, bedankt voor het redden van mijn leven.’ Hij lacht en knipoogt naar me. ‘Geen probleem, doe ik graag.’ Meteen viel ik voor zijn accent., hij kwam duidelijk niet uit Engeland. Hij komt dichterbij me staan en strijkt met zijn hand over mijn rokje. ‘Je rokje zat em..’ ik kon wel gillen, waarom gebeurd mij dit nou altijd? Ik kan maar beter gewoon nooit meer een rokje aandoen. ‘Oh haha.. dankje.. denk ik ..’ Zijn wangen kleurde een beetje rood, misschien was dat al door de warmte maar het zag er lief uit. ‘Wil je wat drinken?’ vroeg hij en ik knikte. Ik ga aan een tafel zitten en na een tijdje komt hij aangelopen met een glas frisdrank. ‘Dankje.’ Hij gaat naast me zitten, ik probeerde te raden hoe oud hij ongeveer zou zijn, ik gokte rond de 20, hij was waarschijnlijk nog niet zo oud maar hij zag er wel mannelijk uit. ‘Waar kom je vandaan? Je klinkt niet echt van hier..’ hij lachte ‘Nee, ik kom uit Spanje, ik woon hier vanwege mijn baan.’ Hij voldeed niet aan het typische plaatje van een Spanjaard, hij had lichtblauwe ogen, lichtbruin haar en niet hele donkere huidskleur. ‘Waar woon je?’ een straat verderop, ik ben het nichtjes van Allison’ zei ik droog, ik praatte liever niet over mijn tante.
‘Hoe ben jij hier terecht gekomen?’ zeg ik een beetje brutaal. ‘Via via, een vriend van me wilde dat ik meeging dusja..’ ‘Gerard ga je mee?’ zegt een jongen met donker haar die ineens naast ons stond. ‘Ja ik kom.’ De jongen loopt weg. ‘Ik moet gaan, sorry.’ ‘Oké..’ zei ik een beetje teleurgesteld, toen met hem in gesprek raakte vond ik het pas net leuk worden. Hij staat op en ik doe hem na. ‘Ik zie je vast nog wel eens.’ Zei hij en legde even zijn hand op mijn schouder. Hij kijkt over mijn schouder. ‘Je rokje zit nog goed.’ Zei hij lachend en ik keek hem aan met het schaamrood op mijn wangen. ‘Was maar een grapje hoor.’ Hij knipoogde en liep toen zijn vriend achterna. Wat waren zijn ogen mooi blauw…