Hoofdstuk 8.

paul pov.
ik pak juist de muffin voor elena. ik kan nog altijd niet geloven dat zij men inprent is. zo'n prachtig meisje.. ik draai me om als ik zie dat sam een vaas naar elena gooit.ik schrik. maar ze is razendsnel en vangt de vaas met gemak op alsof ze de vaas recht op haar af zie komen. ze stapt naar sam toe en legt de vaas op zen plek en glimlacht naar hem terwijl hij stom verbaasd kijkt. "sam waarom deed je dat?!"vraag ik woedend. "ik moest het gooien van elena."zegt hij nog altijd verbaasd kijkend. ik geef de muffin aan elena. "dank je."zegt ze lief. haar stem klinkt als de wind zacht mooi. ze is net een prachtig lied van de natuur. ze neemt een hap met haar mooie witte tanden van de muffin







gaat naar huis en in bed...