Part 1: Chapter 8
Part 1:
You can run,
You can hide,
but you can't Change the tide.
You can run,
You can hide,
but you can't Change the tide.
Steve point of view.
Ik open me ogen. Ik kijk om me heen. “Zozo jochie, koppijn?”Vraagt een zware mannen stem. “Laat me gaan!”Gil ik en probeer me los te krijgen. “Ik vroeg je wat! Heb je koppijn?”Vraagt de stem weer. “Ja, nou je zin.”Snauw ik en krijg een trap in m’n zij. “Waar was dat voor nodig?” Kreun ik. “Nergens vond ik gewoon leuk om te doen.”Hoor ik een jonge jongens stem zeggen. Ik kijk hem recht in de ogen. “Waarom hebben jullie mij weggehaald?”Kreun ik. Nogsteeds heb ik last van me zij. Geen reactie. Er wordt een boterham naar me toegegooid en een deur valt hard dicht. Ik probeer de boterham te pakken wat niet lukt. “HELP! HELP ME!” Roep ik en sla met de kettingen tegen de grond waarmee ik zit vastgebonden. Zacht hoor ik stemmen. Ik spits m’n oren en probeer te luisteren wat ze zeggen. “Hier heb ik er nog 1. Nog 2 te gaan Andreas”Hoor ik een vrouwenstem zeggen. “STEVE! BEN JIJ HIER?!” Hoor ik Leon schreeuwen. “Stil!” Hoor ik die zware mannenstem zeggen. Dat zal wel die Andreas zijn. Snel schreeuw ik terug. “JA! LEON HIER!” De deur gaat open en het licht gaat aan. De kleine jongen komt weer aangelopen. “alsjeblieft laat me gaan ik weet dat je dit niet wilt” Een harde trap volgt. “Verkeerd ik wil dit graag”Lacht hij. Kreunend grijp ik naar me kruis. De deur valt weer dicht en het licht gaat weer uit.
Ik open me ogen. Ik kijk om me heen. “Zozo jochie, koppijn?”Vraagt een zware mannen stem. “Laat me gaan!”Gil ik en probeer me los te krijgen. “Ik vroeg je wat! Heb je koppijn?”Vraagt de stem weer. “Ja, nou je zin.”Snauw ik en krijg een trap in m’n zij. “Waar was dat voor nodig?” Kreun ik. “Nergens vond ik gewoon leuk om te doen.”Hoor ik een jonge jongens stem zeggen. Ik kijk hem recht in de ogen. “Waarom hebben jullie mij weggehaald?”Kreun ik. Nogsteeds heb ik last van me zij. Geen reactie. Er wordt een boterham naar me toegegooid en een deur valt hard dicht. Ik probeer de boterham te pakken wat niet lukt. “HELP! HELP ME!” Roep ik en sla met de kettingen tegen de grond waarmee ik zit vastgebonden. Zacht hoor ik stemmen. Ik spits m’n oren en probeer te luisteren wat ze zeggen. “Hier heb ik er nog 1. Nog 2 te gaan Andreas”Hoor ik een vrouwenstem zeggen. “STEVE! BEN JIJ HIER?!” Hoor ik Leon schreeuwen. “Stil!” Hoor ik die zware mannenstem zeggen. Dat zal wel die Andreas zijn. Snel schreeuw ik terug. “JA! LEON HIER!” De deur gaat open en het licht gaat aan. De kleine jongen komt weer aangelopen. “alsjeblieft laat me gaan ik weet dat je dit niet wilt” Een harde trap volgt. “Verkeerd ik wil dit graag”Lacht hij. Kreunend grijp ik naar me kruis. De deur valt weer dicht en het licht gaat weer uit.
Er zijn nog geen reacties.