Ik geef een harde mep op mijn wekker. Het is vrijdag en ik moet zorgen dat Ilona op tijd op school komt. Ik sla de dekens weg en zwaai mijn benen over de rand van mijn bed. Het is zeven uur. Ik gaap. Het valt niet mee om zo laat naar bed te gaan, en de volgende dag weer zo vroeg op te staan. Ach, met wat Red Bull bij het ontbijt zal het vast wel gaan. Ik stap uit mijn bed en trek het shirt van mijn pyjama recht. Ik kijk even in de lange spiegel op de hoek van mijn kamer. Mijn lange haar, die ik voor het slapen zorgvuldig in een vlecht had gebonden, pluist alle kanten op. Het is echt kastanjebruin. Alleen de punten zijn blond-achtig. Ik heb niet echt iets met haar. Het kan mooi zijn, maar in mijn geval zit het altijd in de weg. Als je je nagels lakt en je draait je één keer om, zitten er alweer haren vastgeplakt aan je natte nagels. En dan kun je dus weer opnieuw beginnen.
Maargoed.
Ik stap mijn kamer uit en loop op mijn tenen naar beneden. Buiten is het al licht, het is begin zomer. Ik loop richting de keuken. Ik trek de vriezer open en haal er twee boterhammen uit. Daarna pak ik een bord, leg de boterhammen erop en zet ze in de magnetron. Ik zucht. Dit doe ik nu al 3 jaar lang, elke dag. Het is lang geleden dat mam er 's ochtends bij was. Meestal eten Ilona en ik samen. Of met een babysit, als die er is.
De magnetron piept. Ik haal de boterhammen eruit en snij de kortjes eraf. Dat heeft ze altijd graag. Ik pak de bot chocopasta uit de kast en smeer een dikke laag op een boterham. De andere beleg ik met kaas. Voor mezelf pak ik een kom en doe er drie grote scheppen muësli in. Een scheut melk erbij, klaar.

Voorzichtig loop ik weer naar boven. Het is kwart over zeven. Om acht uur moet ik zelf naar school, dus ik breng Ilona ruim van tevoren naar school. Dat vind ze niet erg, want dan heeft ze de hele speelruimte voor zich alleen.
Zachtjes duw ik de deur een stukje open. Ilona ligt op jaar zij vredig te slapen. Voorzichtig loop ik naar haar bed en trek haar witte klamboe een stukje opzij. 'Ilona, wakker worden... Het is vrijdag. Nog één dagje en we hebben weekend.'
Ilona opent haar ogen. Alsof haar het wat uitmaakt dat we morgen weekend hebben. Ze hoeft niks te doen, alleen maar te spelen. Ze strekt haar armpjes uit en rekt zich uit. Ik glimlach. 'Kom maar gauw je bedje uit.'
Binnen vijf seconden is ze uit haar bed. Vrolijk strekt ze haar armpjes uit. Ik help haar uit haar pyjama en doe haar schone kleren aan. Ze wijst naar mijn pyjama. 'Jij moet ook kleren aan hoor.' zegt ze.
Ik grinnik. 'Jaja, ik ga nu kleren aan doen. Ga jij maar vast naar beneden. Ilona holt de kamer uit, en ik loop naar mijn eigen kamer. Geloof het of niet, maar ik heb een kleine inloopkast. Ik trek de gordijnen opzij die de ruimte afscheid van mijn kamer en loop de kleine ruimte in. Ik trek een donkere spijkerbroek uit de kast, die onze schoonmaakster zorgvuldig heeft opgevouwen. Ik strijk de kreukels eruit en trek hem aan. Daarna trek ik voorzichtig een wijd T-shirt met strepen uit de stapel. Nadat ik die heb aangetrokken pak ik mijn witte ballerina's en loop de kleine inloopkast uit.
Als ik even later beneden ben zit Ilona al aan de lange eettafel. Ik schuif naast haar aan en prik wat met een lepel door de muësli. 'Ga je vandaag nog wat leuks doen?' Vraag ik aan Ilona. Ze haalt haar schouders op. 'Juf zei dat we gingen knutselen.'
'Leuk, weet je al wat je gaat maken?' Zo gaat het elke ochtend. Telkens vraag ik dit soort dingen, alleen om haar een beetje bezig te houden. Ik hou zelf ook niet van ongemakkelijke stilte's, dus kan ik maar beter praten.
'Ik wil een ballet danseres maken.'
Ik glimlach. 'Vind je die mooi?'
Ilona knikt.
Zwijgend eten we ons eten op. Even later kijk ik op de klok. Het is kwart voor acht. 'Het is bijna tijd om weg te gaan. Ga je alvast tanden poetsen?' Ik sta op en breng de borden en de kom naar het aanrecht. Om tien uur komt de hulp, die zet alles in de vaatwasser.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen