*~4~*

4.
“Hidan wat is dat !?” “Ja uuh Leader-Sama. Kijk. Ik en Kakuzu waren onderweg naar huis en toen hoorde we een geluid in de bosjes” begon Hidan. “Betrek mij er niet bij, masochist !!” Kakuzu’s hand stak boven de bank uit terwijl hij verder tv keek. Kakuzu voelde zijn partners ogen dwars door de bank naar hem kijken. Een gemene glimlach vormde op zijn gezicht. ‘Dit word interessant. Wat gaat Pein-sama zeggen ? Het mag dan wel schattig zijn maar het kost veel te veel geld.’ Hidan zijn stem was weer te horen. “En toen bleek het een baby te zijn. Maar het is zo schattig Pein-sama kijk dan.” Hidan hield de baby voor Peins neus. “Wat !!! Je denkt toch niet serieus dat je haar mag houden. Je kan niet eens voor jezelf zorgen” “Dat is wat ik zei tegen hem (Maar ja Hidan is zo koppig als een ezel)” Bemoeide Kakuzu zich er mee. “Anyway, Ik vind het …..au” Peins stem werd plotseling heel hoog bij het voelen van een kunai die tegen zijn rug aanprikte net niet door zijn vel. “Tobi vind de baby leuk. En Tobi wild het ook houden…. Mag het ??? Asjeblieeeeeeeeft Leader-Sama ????” Pein hoorde de vrolijke stem van Tobi vlek achter zich. En toen hij niks zei voelde hij dat de Kunai nog een keer in zijn rug prikte. “Oké oké jullie mogen het houden. Op één voorwaarde. En dat is dat jullie er allemaal samen voor zorgen. En dat jullie er voorzorgen dat het nog enig bijdragen kan leveren aan de Akatsuki als het ouder is.”
Pein voelde geen geprik meer in zijn rug en met een luide grom verlaatte hij de woonkamer. “Jeeeeeh un, We mogen haar houden.” Deidara nam de baby over van Hidan en knuffelde het.
“Kakuzu-san gaat het ?” Sasori stond gebogen over de man die nu op de grond lag. “Kost….te..veel…GELD, Geld , geld, ik moet geld hebben anders ga ik dood…….mama” Kakuzu lag op de grond in een foetus houding met zijn duim in zijn mond. “Kakuzu je komt er wel weer boven op. Het is maar een baby die worden ouder en dan” “DAN ETEN ZE NOG MEER EN HEBBEN ZE MEER KLEDING NODIG. STRAKS WORD HET EEN KIND MET DEZELFDE MAAG INHOUD ALS HIDAN EN WILT ZE DEZELFDE HOEVEELHEID KLEDNIG ALS DEIDARA EN ZO ETEN ZE AL MIJN GELD OP !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” Kakuzu rend gillend naar zijn kamer. “Kakuzu-san ???” Sasori schudde zijn hoofd. “Hij komt er wel weer boven op Sasori no danna” Deidara zwierde het baby’tje in het rond. “Hoe gaan we haar eigenlijk noemen ,un ???”. “uhh””hmmmm” Hidan en Deidara zaten samen op de bank met een diepe denkrimpel. “Vinden jullie van Ayumi ??” Hidan en deidara keken op. “Het betekent “Night Rain” Nacht regen” Konan stond in de deuropening. Hidan knikte “dat is wel leuke naam” “Ja un, dank je Konan, wil je haar vasthouden?”
Konan knikte en hield de baby vast. “Hebben jullie haar al te eten gegeven ??” “Nee, ik haal wel wat noodles” Hidan stond op. “Hidan, je bent echt dom !!! Een baby heeft nog geen tanden. En ze drinken alleen maar melk !!” Kisame gaf hem een klap tegen zijn achterhoofd. “Tssss F*cking fishstick alsof ik dat niet wist”. Op dat moment ging de deur open. “Ik heb boodschappen gedaan en ik heb gelijk wat meegenomen voor de baby, aangezien ik niet dacht dat Hidan überhaupt wist dat ze iets nodig hadden.” Itachi liep door en zette de boodschappentas op tafel. “Itachi ik dacht je ook boodschappen had gedaan??” Kisame haalde er van alles uit, van flesjes tot knuffels tot haarspeldjes. “Uhhh die zijn van mij !!” Itachi greep de zwarte elastiekjes zonder strikjes er uit en stak ze in zijn jaszak. “uhhh Ik ging voor boodschappen maar er lagen zoveel leuke en schattige spulletjes dat ik het gelijk allemaal heb meegenomen.” Itachi sprak zoals altijd gewoon op zijn rustige bijna emotieloze toon.

Die avond in de woonkamer, stond er zelfs al een wiegje klaar die Sasori snel in elkaar had gezet. Ook had hij een Pyjama gemaakt voor de kleine baby. Precies zoals Deidara had gevraagd. Roze met strikjes en kartelrandjes. Ayumi lag al te slapen. Rustig ging haar borstkas op en neer. Heel akatsuki lag al in bed. De deur naar de woonkamer stond open voor het geval dat er wat aan de hand was en niemand iets zou horen. Plots was gekraak te horen op gangen.

Reacties asjeblieft