004

Leoni Livia Guardiola

Ik keek nog even boos in de richting van papa en pakte toen mijn telefoon. Altijd leuk zo’n gevoelig zusje, nu mag ik niet uitgaan vanavond. Geen party voor mij vanavond. Zusjes. smste ik naar Emma. Ik stopte mijn telefoon weg en keek naar de training. Ik zag dat Bojan en Lena ondertussen ook weer terug waren. Lena en papa hadden een gesprek, en zo te zien ging het over mij. Fijn, straks krijg ik ook nog huisarrest ofzo. Een van de jongens schoot een bal naar mijn richting, dus ik stond op en schoot hem terug. Toen ik opkeek zag ik dat het Dani was. Nog geen seconde later stond ook Ibrahim erbij en ze gingen beide trucjes doen, waarschijnlijk om mijn aandacht te krijgen. Oke ik snap dat ze míj willen hebben, maar wat ik met beide jongens gedaan heb was gewoon voor een avondje. Soms heb je gewoon even wat aandacht nodig, en beter dan een knappe voetballer kan je niet krijgen. Stiekem, heel stiekem vind ik de aandacht van die twee wel leuk. Misschien kan ik nog wel een avondje wat met een van die twee uithalen, voorlopig hoef ik geen vaste vriend. Direct schoten mijn gedachten naar Miquel. Ik voelde tranen in mijn ogen prikken en ik sloot snel mijn ogen, niemand mag me met tranen zien. Ik hoorde dat iemand naast me kwam zitten en ik opende mijn ogen. Ik zag dat het Lena was dus ik veegde snel een traan weg. “Kan je het zien?” Snauwde ze. “Ja hoor. “ snauwde ik terug en ik richtte mijn aandacht weer op Dani en Ibrahim. Ik glimlachte even naar Ibrahim en hij schrok er zo van dat hij tegen Dani aanliep en daarna op de grond viel. “Sukkels.” Mompelde ik. “Oke, allemaal hier komen!” riep papa en de jongens renden snel naar hem toe. Ik zag twee andere voetballers het veld opkomen, waarschijnlijk de nieuwe aanwinsten. Ik zag hoe Lena naar een van de twee jongens keek. “Ah, dat is het. Je vindt die jongen leuk.” Zei ik met een grijns. “Niet waar.” Mompelde ze maar haar wangen werden langzaam aan rood. “Oeeh, je vind hem echt leuk!” Zei ik weer. “Oke, houd alsjeblieft erover op. Als papa er ook maar iets van hoort dan ben ik de pineut. En ik ken hem niet eens.” Zei Lena en ze keek snel de andere kant op. “Ach die andere ziet er toch beter uit.” Mompelde ik.