08.

Katie;

We lagen al een tijdje in het park en het begon al laat te worden. 'Ik denk dat ik naar huis moet' zei ik. Hij knikte en stond op. Ik pakte de spullen bij elkaar en deed ze in de tas. We liepen terug naar zijn fiets. Hij stopte zijn fietsleutel in het slot en fietse meteen weg. 'Rennen anders ben ik weg' riep hij lachend. Ik rende achter hem aan. 'Cody!' schreeuwde ik lachend. Hij begon langzamer te fietsen en ik sprong achter op. Ik gaf hem een duwtje. 'Sukkel' zei ik. 'Dat is goed voor je, een beetje rennen' grijnsde hij. 'Ha, ha' lachte ik sarcastisch. Ineens hoorde ik hoorde een raar suisend geluid. Ik keek naar beneden en zag dat z'n band leeg liep. 'Uhm, Cody.. er is iets met je band.' 'Wat!?' hij remde en stapte van de fiets af. Hij keek naar de band en zag dat het inderdaad lek was. 'Fijn, nu moet we lopen' grijnsde hij. Ik zuchte en begon te lopen. Gelukkig was het niet heel ver. Cody liep naast me met de fiets in zijn handen. Het was de hele weg stil. Na een kwartier lopen kwamen we aan bij mij huis. We stopte voor de ingang. 'Nou, dan zie ik je, eh.. wel weer' zei Cody. 'Ja, tot.. morgen denk ik'. Ik gaf hem snel een kus op zijn wang. Hij glimlachte en zag dat hij bloosde. Ik grinnekte en liep naar de deur. 'Doei!' riep hij, en hij sprong op z'n fiets en reed weg. Ik belde aan en 5 seconden later stond mijn moeder aan de deur. 'Hee, lieverd!' riep ze vrolijk. 'Hoi mam' glimlachte ik. 'Kwam je er niet in gisteravond? Had je geen sleutel bij je?' vroeg ze. Nee tuurlijk had ik die niet. Anders was ik wel naar binnen gegaan. 'Nee, vergeten' antwoorde ik. Ik liep naar binnen en hing me jas om de kapstok. Toen ik de woonkamer binnen kwam plofte ik meteen neer op de bank. 'Hoi pap' zei ik. 'Hee meis' zei hij terwijl hij naar de tv keek. Aangezien ik vakantie had hoefde ik me geen zorgen te maken over huiswerk. Ik zuchte en ging languit liggen op de bank. Het was een lange maar fijne dag. Zachtjes begon ik te neuriën. 'Today was a fairytale..'. Ik glimlachte even in mezelf en viel langzaam in slaap.