Bye world, bye love. Bye me. 5

Let's get married!

Nog geen uur later stapten we uit en werden meteen omgeven door een gillende menigte. Wel twintig keer gilde een meisje dat ze van Ruki hield en we kregen wel honderd blaadjes voor handtekeningen in ons gezicht gedrukt.
Toen het weer rustig was, sloeg Ruki zijn arm om me heen. Hij was dan wel klein, maar ik was nòg kleiner. Helemaal gelukkig kroelde ik mezelf tegen hem aan en samen liepen we langs de winkels.
"Ruki?"
Ik bleef staan en keek hem aan. "Zullen we gaan trouwen?" vroeg ik, en keek met glinsteroogjes naar de juwelierswinkel waar we voor stonden.
Ruki glimlachte meteen enthousiast en we liepen naar binnen.
"Mogen wij alstublieft de trouwringen bekijken?" vroeg hij vriendelijk en de vrouw liep weg.
"Eerst ringen uitzoeken, dan bellen we straks naar de jongens of we iets kunnen regelen," zei Ruki, en de vrouw kwam weer aanlopen.
"Ik weet uw maat niet, maar dit zijn enkele exemplaren uit ons assortiment."
De vrouw zetten het rekje met ringen voor ons neer en we kozen uiteindelijk simpele, zilveren ringen, waar we onze naam in wilden laten graveren.
"'Met Takanori, voor eeuwig' en 'Met Kyomi, voor eeuwig'" zei ik, en nam Ruki's vingers tusen de mijne. We moesten het even opschrijven en de ringen zouden over een weekje klaar zijn.
"Domo arigato!" Ik maakte een kleine buiging voor de vrouw en buiten gingen Ruki en ik op een bankje zitten.
"Bel jij maar." Ik drukte mijn mobiel in zijn handen. Hij belde Aoi.
"Hé, oude man." begroette hij hem, en meteen hoorde ik Aoi iets in de hoorn schreeuwen. "Ja, ik ben een dwerg, ik weet het. Maar ik wou wat vragen." Ruki plukte wat aan zijn haar.
"Kyomi en ik willen zo snel mogelijk trouwen. Kan er iets geregeld worden? En kunnen jullie dan allemaal bij ons thuis zijn om 3 uur?" Ruki keek me met droevige ogen aan, maar hij toverde snel weer een stralende lach op zijn gezicht.
"Ja, dan zien we jullie wel verschijnen!" Hij hing op en gaf me mijn mobiel terug.
"Ze moeten het weten. We hebben tenslotte over een maand wel nog een concert. Vanaf nu gaan we allebei stoppen met roken. En daarbij helpen we elkaar, oké?" Hij keek me smekend aan en ik sprong op.
"Ja! Dan gaan we nú naar de drogist!" Ik greep zijn hand en trok hem mee de eerste de beste apotheek in.