First.

@ Marilyn
Ik zat in kleermakerszit op de zoldervloer. De zolder was één van mijn lievelingsplekjes. Het was er donker, stil en je kon er rustig rondkijken. Ik vond het heerlijk om in oude dozen en kisten te graven, op zoek naar interessante spullen.
Ik maakte voorzichtig een kartonnen doos open. Een wolk stof waaide op en maakte me aan het hoesten. In de doos zaten fotoalbums. Grote, dikke mappen, volgeplakt met foto's. Ik pakte de bovenste en veegde het stof eraf. Weer kriebelde het stof in mijn neus en mond. Op de kaft van het album stond in grote letters: "Luanh, 1999-2000"
Ik kon me nog maar weinig van mijn tweelingzus herinneren. Ik wist alleen dat ze precies op mij leek en dat ik het niet eerlijk vond dat zij wel altijd stiekem snoepjes durfde te pakken, en ik niet.
Ik klapte het fotoboek open en bekeek de eerste foto. Twee meisjes van een jaar of drie keken keken me lachend aan en hielden allebei een barbiepop omhoog. Hun donkerblonde haar was in twee staartjes gebonden en zwiepte op en neer, wat zorgde voor een wazige vlek op de foto.
Ik glimlachte. Ik mistte mijn zus niet, omdat ik haar nooit echt gekend had. En toch was het een gat, een lege plek die opgevuld moest worden.
Ik wist toen nog niet dat dat niet lang meer zou duren.

Kudo, reactie?