Hoofdstuk 1

Ik geef mijn moeder een kus en loop naar buiten. Ik had net mijn eerste tour achter de rug en moest weer naar school. Als ik maar geen irritante gillende meisjes achter me aan krijg, dacht ik. Ik stap in mijn Range Rover en rijd naar school. Als ik net de school binnenstap hoor ik de bel gaat,’’ fuck ik kom ook nog eens te laat op mijn eerste schooldag. Ik ren haastig naar mijn kluisje. Als ik net de hoek omloop knal ik hard tegen iemand op. Ik val met een klap op de grond, net als ik wil schelden zie ik een meisje pijnlijk op de grond liggen met alle boeken op de grond. Ik kijk haar bezorgd aan ‘’Het spijt me, gaat het wel?’’ Ik kijk haar aan, ze heeft heldere groene ogen waar ik zowat in verdrink. Ze kijkt me bot aan, ja zegt ze kortaf. Ik kijk beter naar haar, eigenlijk is ze best knap. Ik help haar met boeken oprapen ‘’Hoe heet je eigenlijk? Lucy, antwoordde ze. ‘’Mooie naam, ik ben Justin’’ Oh, dan ben jij zeker het nieuwe jongetje hier op school? ‘’Ja, klopt ik ben de nieuwe die te laat is voor zijn eerste les’’. Lekker dan, nu ben ik te laat dankzij jou en moet ik ook nog eens nablijven zegt ze. ‘’Het spijt me, maar het ging per ongeluk’’. Het zal wel zegt ze geïrriteerd en ze loopt weg. Lekker dan Bieber verpest het maar weer eens. Ik loop snel achter haar aan en pak haar pols vast. Wat wil je nu weer Bieber, sist ze. Ik wil weten in welke klas je zit, zeg ik. Hoezo, dat gaat jou niks aan zoek het lekker zelf uit, en ze loopt weer geïrriteerd weg. Juist, nu heb ik het nog erger verpest. Ik slenter naar het Geschiedenis klaslokaal, kan niet beter Geschiedenis op mijn eerste schooldag mompel ik. Als ik er eindelijk ben open ik de deur en loop de klas in. Ah, kijk eens daar is onze nieuwe leerling hoor ik de docent zeggen. Welkom Justin, ik hoop dat het geen probleem was om het goede lokaal te vinden? Nee, antwoord ik met een glimlach. Mooi, zegt meneer Smith. Ga maar gouw zitten zodat we verder kunnen met de les. Ik kijk de klas in, alle plaatsen zijn bezet op 2 na. Als ik goed kijk zie ik Lucy achterin bij het raam alleen zitten, ik glimlach en ga naast haar zitten. Ze kijkt me aan maar zegt niks. Ze is dus echt geen fan, denk ik peinzend. Ik let maar op, dan kan ik misschien nog wat opsteken van deze saaie les. Na 5 minuten kan ik me al niet meer concentreren en kijk ik naar Lucy. Ik zucht, fijn zit je naast iemand die niets zegt. Ik probeer me weer te concentreren, totdat ik haar hand plotseling tegen de mijne aanvoel. Ik kijk haar aan, en verdrink weer in haar groene ogen. De vlinders vullen mijn maag, en ik bloos. Oh sorry zegt ze en ze trekt haar hand terug. Ik zie vanuit mijn ooghoeken dat haar wangen rood kleuren. Wanneer de bel eindelijk gaat sta ik op en loop de klas uit. Stiekem kijk ik of ik Lucy nog kan zien, maar ik kan haar nergens vinden.