Chapter 8 ~ Why did I say That?

Wow, wat gaat de tijd snel. Het is nu Kerstvakantie, en Esmée, mijn moeder, gaf me toestemming om de vakantie door te brengen in het Nest, bij de Weasley's!
Hermione was ook uitgenodigd maar die is toch met haar ouders op Wintersport gegaan.
Nu waren we aan het avondeten, ik zat een beetje te dromen, toen Ron ineens aan mij vroeg: 'En, Lucy, aan wie zit jij te denken? Aan je geheime liefde?'
Ron had gelijk, ik zat inderdaad aan mijn geheime liefde te denken: namelijk hoe schattig hij en ik samen zouden zijn, met allebei rood haar enzo.
'Uhm, nee hoor,' ontkende ik blozend.
'Jaja, ik geloof je niet!'zei hij. 'Nou, wie is het? Toch niet Malfoy, hè?'
'Nee, gadver, echt niet!' riep ik over de tafel heen.
'Dus er is wel íemand!' Constateerde Ron.
'Laat haar toch met rust Ron!' zei Ginny ineens. 'Lucy is ook maar een mens!'

Later, toen Ginny en ik naar bed gingen, vroeg ze aan mij: 'Nou, vertel op, op wie ben je verliefd?'
'Uhm, tja, hoe moet ik het zeggen? Ik eigenlijk op jouw broer...' zei ik verlegen.
'Ja, dat had ik al wel door, maar op welke?'
'Op... Ron!' perste ik eruit.
'Wááát?' schreeuwde Ginny.
'Ssst!' siste ik. 'Niet zo hard!'
'Ben jij op Rón?' Ging ze zachter verder.
'Ja...' zei ik, niet geheel vol overtuiging.
'Hahaha, wat een mop!' lachte Ginny. 'Op Ron? Hoe verzin je het?'
'M... maar het is echt zo!' Probeerde ik nog te zeggen, maar Ginny was al zo hard aan het lachen dat ze me niet hoorde.
Ik rende zo snel mogelijk de kamer uit naar beneden.
'Waarom, waarom moest ik het nou zeggen?' dacht ik verdrietig.
Ik rende door naar buiten en ging een stuk van het huis vandaan in het gras zitten en ik begon hartstochtelijk te huilen.
Even later hoorde ik iemand naar buiten komen, die persoon liep naar mij toe en vroeg aan mij: 'Lucy, wat is er?'

Ps. jullie mogen raden wie dat is, de winnaar krijgt 3 kudo's!!!!