Ach hij is zo slecht nog niet...

Charlie P.O.V.

Mevrouw Masen vroeg onze aandacht.
"Laten we toosten op een goede afloop van de oorlog en op het einde van die afschuwelijke epidemie die velen van de mensen hier aanwezig het leven had kunnen kosten, en dat ook had gedaan als bepaalde andere gasten er niet waren geweest. Daarom wil ik ook toosten op het goede werk van de dokters, waaronder de hier aanwezige dokter Cullen." Ze knikte naar de dokter die onder andere mij en Bella had verzorgd.
Aardige man. Hij had Bella erg hard gesteund terwijl ik nog herstellende was. Mijn lieve Bella.
Ze had mijn ziekenbed geen seconde verlaten, zelfs niet om te eten. De dokter had steeds wat meegenomen van zijn huis.
"En op juffrouw Bella Swan, die vele levens heeft gered, dankzij haar goede hart." Iedereen hief zijn of haar glas op en velen van hen keken met een dankbare blik naar Bella.
Ik had van veel mensen de dankbetuigingen aan moeten nemen die voor Bella bestemd waren. Ik moet toegeven dat ik er zelf ook wel van genoten had dat iedereen haar zo had aangekeken. Dankbaar en vaak verwonderd. Plots stond de dokter op.
"Juffrouw Swan?" vroeg hij.
Bella begon meteen te blozen en dook licht in elkaar. Ik verwachtte dat ze iets meer naar mij toe zou leunen zoals ze altijd deed als ze in de belangstelling stond, maar toen besefte ik dat ze dan naar de massa toe zou leunen. Ik keek met nog een steek in mijn hart toe hoe Edward junior zijn hand op die van haar legde en er een kneepje in gaf.
"Ja, dokter?"
"Je moet me nu toch eens vertellen hoe u deze mensen precies geholpen hebt. Het zou wel eens erg goed van pas kunnen komen en meer mensenlevens redden."
Bella keek me onzeker aan. Blij dat ze nog altijd steun zocht bij mij knikte ik haar bemoedigend toe.
"Wel, dat kan bijna iedereen hier aanwezig u eigenlijk vertellen. Ik heb ze gewoon aangemoedigd. Ik merkte dat – toen ik zelf aan de griep leed – het hielp om een doel voor ogen te houden. Een reden om te overleven.
Ik heb hen gewoon herinnerd aan de mensen om wie ze het meest geven. En verder ging het gewoon om wilskracht en een goede verzorging natuurlijk," vertelde ze zachtjes.
Het was maar net hard genoeg om door iedereen begrepen te worden.
De gasten staarden nog enkele momenten naar Bella voor de gesprekken langzaam weer op gang kwamen.

Niet veel later stond iedereen weer op de dansvloer.
En rara, met wie danste Bella? Ik keek haar na.
Ze zag er zo mooi uit in die jurk, en zoals ze nu met Edward danste had ik haar nog nooit gezien.
Je zou niet zeggen dat ze gewoonlijk altijd wel iets vond om over te struikelen. Ik moet bekennen dat ze dat helemaal van mij had.
Hé, waar bracht hij haar nu naartoe?
Edward draaide Bella in de richting van het balkon. Iedere vezel in mijn lijf wilde hen achterna gaan en kijken waar ze mee bezig waren, maar ergens vroeg ik me ook af of dat wel zo'n goed idee was.
Bella was volwassen. En hoe pijnlijk dat ook voor me was, ik kon haar niet voor altijd in bescherming nemen. Toch liep ik in de richting van het balkon, al was het maar om te horen wat ze zeiden.
Ik bleef staan. Als ik goed luisterde kon ik hun stemmen horen.
Bella lachte.
"Dat meen je niet!"
"Toch wel," verzekerde Edward haar.
"Hij verhoogde zijn bod tot hij iedere cent die hij bij zich had had ingezet. Ik kon er niet tegenop en ik had echt medelijden met die prachtige hengst. Ik wist dat Frederik niet echt een dierenliefhebber was en hij had geen respect voor zijn rijdieren.
Gelukkig wou de eigenaar het beest alleen verkopen aan een koper die hem kon bereiden. Frederik besefte niet dat paarden aanvoelen wanneer een ruiter niet deugd. Frederik zat nog maar net of het beest begon zo hard te steigeren dat hij in een plas modder belandde. Hij bleef maar schreeuwen dat hij nog niet getemd was, maar de eigenaar ontkende dat. Ik mocht het ook eens proberen als bewijs daarvan. En raad eens?" zei hij met een glimlach in zijn stem.
"Hm, volgens mij was hij plots zo mak als een lammetje," raadde Bella.
"Nee, maar hij reed geweldig. Als een peil uit een boog, de beste rit tot dan toe. Het voelde haast alsof we één waren, het paard, ik en de wind," zei Edward, opgewonden door de herinnering alleen al.
"Hij is zijn naam meer dan waard," besloot hij, waarna ze even stil waren. Ik gluurde om de hoek en zag dat ze tegen de balustrade geleund stonden.
"Ik mag jouw vader wel," zei hij plots.
"Ik ook. Hij is de beste vader die ik me wensen kan," zei ze.
Een warm gevoel trok door mijn borst. Het bleef leuk om haar zo over me te horen praten.
"Maar wat vind je dan zo leuk aan hem?" vroeg ze, nieuwsgierig naar de reden van zijn opmerking.
"Zoals je zei. Hij is erg goed voor je. Ik ben blij dat hij jouw vader is. Dat hij je heeft opgevoed en in bescherming genomen heeft. Hij is niet zoals je van een beroepsmilitair zou verwachten. Streng, humorloos, altijd veel te serieus, dat soort dingen.
Hij is erg aardig. En begripvol. Bijna net zo'n geweldig persoon als jij." Edward keek in Bella's richting en streelde over haar wang.
"Bella," zuchtte hij.
"Wat heb ik toch gedaan dat het lot me zo'n immense beloning heeft gegeven als jij? Ik kan het niet geloven. Ik zou eerder geloven dat ik net met een engel gedanst heb dan dat ik met zo'n fantastisch meisje als hij heb gepraat. Ben je zeker dat je morgen nog hier bent?" Ik vond die Edward met de minuut aardiger.
"Edward, overdrijf niet zo. Je doet me blozen," zei Bella gevleid.
"Ik meen het. Ik kan niet geloven dat ik je al die tijd gewoon mis ben gelopen. Hoe kan het toch dat ik je nooit eerder op een feest heb gezien?" vroeg hij haar.
"Mijn ouders gingen wel eens, maar de laatste keer dat ik meeging, was toen ik zes was. Daarna was ik veel te verlegen en bleef ik bij Evelien logeren, maar vanavond wou ik jou nog eens zien..." Ik wist heel goed dat ze nu rood zou kleuren en ik hoefde niet te weten wat er zou volgen. Ze had erger kunnen treffen dan Edward. En dat ze hem had was duidelijk iets goeds. Ik had er het volste vertrouwen in dat hij haar zou beschermen en haar met respect zou behandelen. Ik wierp nog een snelle blik op het gelukkige stel achter me en vertrok.

Hoi! Hoop dat jullie het leuk vinden. Hebben jullie ook nog wat ideetjes?