Chapter 17: Seppe and Jonas are on the house ^^

Embry pov

"Jongens, stel jullie eens voor." De lerares Nederlands was een heel lieve leerkracht, zo ongeveer de liefste van de school. Seppe en Jonas kijken elkaar grijnzend aan en lopen naar voren. Een paar meisjes kijken hen glimlachend na en Seppe geeft een ervan een vette knipoog. "Mijn naam is Seppe Willems en ik kom uit Australië. Mijn hobby's zijn Embry treiteren en Snowboarden." Als hij dat gezegt is richt iedereen zijn of haar blik op mij en ik glimlach verlegen. Ik zou het nooit aan het Pack vertellen, maar die twee jongens (vampieren) ken ik al vanaf mijn vijf jaar. Jonas verteld ongeveer hetzelfde en dat richt de leerkracht zich op mij. "Embry, weet jij waar Gwen is?" Ik kijk naar mijn bank en geef zacht antwoord. "Er is gisteren een vriend van ons gestorven en ze was te ziek om naar school te komen. Vanessa trouwens ook, want het was haar beste vriend." Even is het stil en mevrouw Verheyen kijkt me met open mond aan. "Hoe heette die jongen?" " Benjamin." "Laten we dan even een minuut stilte houden." Seppe en Jonas, die aan het overleggen waren hoe ze het best ketchup in mr. Verlindes tas konden spuiten, kijken geschrokken op bij Benjamins naam.

De volgende lessen waren nogal saai en we zaten rustig te eten (Ik toch, Seppe en jonas zaten maar wat met hun vingers te draaien) als mr. Verlinden met een rood hoofd de kantine binnenkomt. "Wie heeft het lef gehad om mijn tas vol mayonaise te gooien." Seppe en Jonas konden nog maar net hun lach inhouden als mr. Verlinden zijn blik door de kantine laat gaan. Omdat er geen ketchup in school was, waren ze naar de keuken geslopen en hadden een pot mayonaise meegenomen en ja, zelfs bij vampieren zijn er zo'n kinderachtige types. Ik zeg het niet graag, maar vanaf dat moment heb ik medelijde met mr. Verlinden...