*12

Ik had de uitslag gekregen en zat er nu een beetje over na te denken. Het was namelijk zo dat mijn longen slecht zijn maar dat als ik medicijnen zou slikken ze weer beter zouden kunnen worden. Alleen aan die medicijnen zat ook weer een risico want het kon ook tegen werken. 'Mam wat moet ik doen?' vroeg ik aan mijn moeder. 'Ik denk dat het het beste is als je het doet aangezien het nu ook heel erg slecht gaat' zei mijn moeder.

Na een kwartiertje praten waren we erop gekomen dat ik de medicijnen zou gaan slikken. Het maakte toch niet uit of als ik ze niet nam dan zou ik ook eerder dood gaan en misschien had ik wel het geluk dat als ik ze wel zou nemen het dan zou helpen. Ik drukte op het knopje zodat Yvonne zou komen. Ze klopte aan. 'Binnen' zei ik. 'Hallo wat is er?' vroeg Yvonne heel lief. 'We wilde vertellen dat Justin de medicijnen gaat slikken' zei mijn moeder. 'Oke dan zal ik dat doorgeven aan de dokter' zei ze. En ze liep de kamer weer uit.

Ik slikte de medicijnen al een paar dagen. Ik had ook al weer een paar keer een scan gehad om te kijken of mijn medicijnen waren aangeslagen. Ik lag nu weer te wachten op de uitslagen. Ik was nu wel een beetje zenuwachtig omdat ik wilde weten of ik eindelijk weer beter zou kunnen worden. Mijn moeder zat naast me op de stoel een boek te lezen. Ik zelf voelde me al iets beter mijn benauwdheid werd al wat minder. Er werd ineens op de deur geklopt. 'Binnen' zei ik voor de zoveelste keer. Het was de dokter. 'Hallo ik kom even zeggen dat je je uitslag morgen krijgt want ze zijn er nog heel erg goed naar aan het kijken' zei de dokter. 'Oke' zei mijn moeder op een verbaasde toon. 'Ja dat komt omdat we het goed willen bekijken en het is nu al laat en Justin heeft zijn rust ook nodig' zei de dokter. 'Ja zal wel' zei ik. 'En ik kreeg net een melding dat er een spoedgeval was dus daarom hebben we nu ook even geen tijd'. Hij schudde mij en mijn moeder hand en liep weer weg. 'Wat is dit nu weer voor geks' zei mijn moeder 'hier ga ik morgen even over praten'. 'Ga nu maar slapen want morgen komt Jasmine en dan heb je ook weer veel inspanningen' zei mijn moeder. Ze had gelijk. Ik sloot mijn ogen en viel vrij wel meteen inslaap.