001. Atlanta

'Esperanza, word nou wakker, dit word je eerste schooldag'! 'Maar mam, ik heb geen zin.. Laat me nou slapen' 'Nee lieverd, je gaat gewoon naar school', schreeuwt Esperanza's moeder. Ze wonen al een week in Atlanta en het bevalt ze wel. Maar het feit dat Esperanza Elisa nooit meer of bijna nooit meer zal kunnen zien, doet haar pijn.. Nu besluit ze op te staan, haar fantastische kast in te lopen en zich om te kleden.
Ze trekt een zwarte panty aan met een leuk zwart hemdje met een witte diamant erop afgebeeld. (H&M!) Daarbij doet ze haar nieuwe grijze uggs aan en haar geweldige oorbellen. Ze stijlt haar haar nog even en dan loopt ze naar beneden. 'Heb je zin in je eerste dag? Ik breng je over een kwartiertje naar je school, maar niet naar binnen aangezien je dat niet erg op prijs stelt.' 'Mooi zo mam, welke tas moet ik meenemen, die zwarte of die ene grijze? ' 'Zwart, staat leuk. Maar als er iets mis is op school, bel me dan ok?' 'Ja ja zeur niet zo, gaan we nu?' Eenmaal in de auto word Esperanza toch wel zenuwachtig. Ze is bang dat haar klasgenoten haar niet mogen of iets dergelijks. 'Joehoe, Esperanza, we zijn er!' 'Oh, kut.. ' 'Haha, nou veel plezier! Doei lieverd'
Ze stapt uit en ziet een groot gebouw voor zich, met allemaal paadjes die er naartoe leiden. Ze loopt zo langs de hekken en zwaait niet naar haar moeder.
Ze ziet dat iedereen naar haar kijkt. Ziet ze er vreemd uit? Of juist niet?
Ze loopt wat sneller naar binnen en vraagt ergens naar haar rooster. Ze moet naar boven ontdekt ze.
Ook heeft ze een kluisje, daar gooit ze maar wat boeken in en ze neemt haar wiskundeboeken mee. Op de trap botst ze tegen iemand aan, als ze diegene aankijkt krijgt ze de schrik van haar leven. Zijn haar.. Zijn ogen.. Zijn hoofd.. HET IS JUSTIN BIEBER. Ze heeft echt zó'n ongelooflijke hekel aan hem, maar toch gaat haar hart tekeer. 'Oh excuse me, dat was niet mijn bedoeling.. ' 'Haha geeft niet, hoe heet je? ' 'Ik heet Esperanza, jij bent vast die bekende Justin Bieber? ' 'Ja dat zie je goed.. Ben jij zo'n gillende meid of doe je wel rustig als je me ziet?' Justin kijkt haar lachend aan. 'Ik zal mijn best doen, zou je me trouwens naar mijn lokaal willen brengen?' 'Jahoor, waar moet je heen? '
Justin is opzich wel aardig, in de realiteit is hij anders dan op televisie. Ze mag hem wel omdat hij haar ook mag.
Eenmaal bij haar lokaal aangekomen zegt ze 'Thanks Justin!' Ze zwaait nog even naar hem en dan gaat ze naar binnen.
De klas is al vol, zou ze te laat zijn? En waar is de leraar?
Opeens word het stil, iedereen kijkt naar haar. 'Hoi, euh.. Ik ben nieuw' 'Hee kom maar naast mij zitten, ik ben Amy'.
Ze besluit toch maar naast haar te zitten. Amy is best aardig, ze lachen samen en zo.
Shit, de leraar komt eraan, nu moet Esperanza zich zeker voorstellen.
Het is mister Raphael. Hij stelt zich aan Esperanza voor en dan moet ze ook wat over zichzelf vertellen in de klas. Ze verteld dat ze uit Nederland komt en dat ze haar vriendinnen heel erg mist. De klas luisterde aandachtig en iemand zei dat ze goed Engels sprak.
'Eindelijk!, die les is voorbij' roept Amy. Ze racen het lokaal uit en voor de deur staat Justin. Justin geeft Esperanza aan knuffel en Esperanza kijkt hem vragend aan. 'Waar heb ik dat aan te danken?' 'Gewoon, ik mag je.' Álle meiden kijken Esperanza nu arrogant en jaloers aan, daar trekt ze zich niets van aan want ze snapt het wel.
Toch vind ze Justin nu een beetje vreemd worden, waarom staat hij gewoon uit het niets voor haar lokaal? Wachtte hij op haar of zo?
Aan het eind van de dag vindt Esperanza het vrij jammer dat het voorbij is, maar ze heeft ook wel zin om Elisa te bellen en haar álles te vertellen.

Verder?